Het is natuurlijk wat anders dan Frans of Spaans leren, maar html heeft voor mij toch echt wel iets van een nieuwe taal. Als ik een aantal code’s type die de webpagina opleveren zoals ik had bedoeld, is dat net zo’n soort kick als m’n eerste klunzige gesprekje in het Spaans. Ik voel een kinderlijke verbazing dat het echt werkt. Lang geleden ben ik een paar jaar juf geweest op een basisschool in Amsterdam. Ik leerde de kinderen hun eerste woordjes lezen en schrijven. Voor sommigen een worsteling, voor anderen een geweldige ontdekking:
Een schooldag. we gaan met de stadsbus naar Artis.
De kinderen hebben allemaal een plekje gevonden en praten,
duwen, lachen of kijken naar buiten. Eén jongetje kijkt dromerig naar de deur van de bus. Er staat een tekst op:
“Niet tegen de deuren van de bus leunen”. Een dag eerder heeft de klas het woord b u s geleerd.
Ineens zie ik een blik van herkenning. “Bus”, zegt het jongetje en dan roept ie enthousiast: “Juf, hier staat bus!
Kijk, er staat bus op de deur!!”
De leesles op school blijkt in het wild ook te werken. Geweldig om iemand dat te zien ontdekken.
Toen ik in mijn cursus leerde hoe ik in een willekeurige webpagina de html code zichtbaar kan maken, had ik
hetzelfde gevoel als het kind in de bus. Ik zag een brij van codes waar ik nog niet veel van snap, maar daartussen
herkende ik er af en toe één: het werkt echt.
En nu maar oefenen.
Leuk!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten