Ooievaars

“Hé kijk, een ooievaar. En nóg één. Het is een paartje.”

We fietsen met z’n tweeën van Nijmegen naar Zwolle langs een zelf uitgezette knooppuntenroute. Vannacht hebben we ongeveer halverwege in een hotel in Zutphen overnacht en nu zijn we weer op weg. Drie dagen blijven we weg en het voelt helemaal als vakantie. Behalve dat het prachtig fietsweer is, is dit gebied langs de IJssel een leuke plek. We fietsen door weilanden, langs bomenrijen en bosjes, door kleine dorpen en langs landgoederen met dure landhuizen. En steeds komen we weer even de rivier tegen of we zien verderop de dijk slingeren.

Als we het dorp Gorssel naderen, zien we steeds meer ooievaars. Eerst wijzen we ze elkaar enthousiast aan. Maar als we voorbij een weiland gefietst zijn waar er minstens tien op hun lange poten rondlopen, kijken we alleen nog maar. Twee bij een sloot. Eén met een jong op een wagenwiel-nest. Weer een paartje in een weiland.

In het dorp vinden we een terras waar we stoppen voor koffie. Ik ga meteen even naar de w.c. Na een kwartiertje stappen we weer op en bij de eerste ooievaars die we daarna zien, zegt H. “Hier is het ooievaarsdorp. Daarom zijn er zo veel. Dat vertelde de man van het restaurant me net.”

“Is dat hier?” Ik ben verbaasd. Toen ik meer dan twintig jaar geleden voor de allereerste keer alleen op pad ging om een interview te houden voor het gesproken kindertijdschrift Hardop, was dat in het Ooievaarsdorp. Maar de naam Gorssel doet geen belletje rinkelen. Topografie is niet mijn sterkste kant, maar ik zou me die naam toch moeten kunnen herinneren?

 
Het interview herinner ik me nog goed. Met het karakteristieke geklepper van de ooievaars op de achtergrond had ik een leuk gesprek met een van de medewerkers over de dieren. Hij wees me het homostel aan dat daar boven op een paal een keurig nest had. Daar werden regelmatig eieren in gelegd van stellen die het niet zo nauw namen met broeden. ‘Jos en Frank’ broedden en voedden zorgzaam verschillende nesten jongen. Ik vond het een mooi verhaal.

Als we weer thuis zijn, zoek ik het op. Het ooievaarsdorp waar ik voor het interview heen ging, was Het Liesveld in Groot-Ammers. Gorssel was een ‘buitenstation’, waarvandaan jonge ooievaars van het project in Groot-Ammers werden uitgezet. De vogels blijven inmiddels uit zichzelf terugkomen om in deze buurt te nestelen. Twee jaar geleden is het buitenstation wegens succes gesloten. Maar Gorssel blijft dus echt wel een ooievaarsdorp.