zondag 2 juli 2017

AFBLIJVEN


De oogst rode bessen was overvloedig en maandag nam ik voor een collega een bakje mee. Omdat zij helaas ziek was, zette ik de bessen in de koelkast-voor-algemeen-gebruik, in de kleine keuken van de kantine.
Toen ze donderdag nog steeds niet beter was, besloot ik het bakje dan maar mee te geven  aan wie ze wilde hebben. Maar wie ze wilde hebben, had niet op mijn aanbod gewacht: de bessen waren uit de koelkast verdwenen.
“O, dat gebeurt wel vaker,” zei een andere collega. “Je moet er echt een briefje op doen met AFBLIJVEN, anders kan wat je daar neer zet zomaar weg zijn.”
Nou was het maar een plastic bakje met bessen uit eigen tuin en was ik toch al van plan om ze weg te geven, maar toch vond ik het een vervelende verrassing dat ze er niet meer stonden. Ben ik nou zo naïef of is het echt normaal om alles waar geen naam op staat te beschouwen als vrij om mee te nemen?
Er is in ons bedrijf veel aandacht voor scholing en persoonlijke ontwikkeling, maar als sommige collega’s om te beginnen al de elementaire beschaafdheid missen om van andermans spullen af te blijven, is het startniveau van de scholing wel bedenkelijk. Ik hoop dat mijn collega ongelijk had en dat het een vergissing was
In elk geval weiger ik briefjes op mijn eigendommen te plakken om te voorkomen dat ze meegenomen worden. Kom op zeg, het verschil tussen wat wel en wat niet van jou is, leer je toch al in de kleuterklas!

1 opmerking:

  1. Over elementaire beschaving gesproken, het kan nog gekker: zag een paar dagen geleden een artikeltje waarin meisjes, vrouwen in het algemeen, een polsbandje droegen met de tekst 'Niet aanraken!'

    BeantwoordenVerwijderen

Luxe etentje

Als cadeau gaan we uit eten in een sterrenrestaurant. Het  is een dubbel verjaardagscadeau: H. en dochter E. zijn allebei in maart jarig en ...