Vierhoog betekent acht (korte) trappen op, want een lift is er niet. Goed voor conditie dus. En helemaal als je een heleboel spullen naar boven moet brengen. Omdat alle grote dingen (bed, bank, kledingkast, wasmachine) al boven staan, kunnen we gewoon met onze auto verhuizen. Drie keer rijden E. en ik heen en weer van de oude woning, een paar straten verderop, waar ze de afgelopen jaren woonde, naar de nieuwe. Steeds met een auto vol dozen, tassen, nog wat kleine meubeltjes en heel veel kleding.
We doen het met z’n tweeën, want H. is de hele ochtend in worsteling met een badmeubel, dat zich niet makkelijk in elkaar laat zetten en al helemaal niet makkelijk laat aansluiten op het waternet. En echt, dat ligt niet aan hem, want een jaar geleden sloot hij bij ons thuis fluitend zo’n ding aan. Terwijl hij, na veel gepuzzel, mopperend constateert dat er in het Ikea-pakket een verloopstuk ontbreekt, lopen wij trap op, trap af en zetten de boel vol met verhuisspullen.
Uiteindelijk is de badkamer woon-klaar en de volgende klus gaat een stuk voorspoediger: de tussendeuren! In deze huizen zaten ooit overal deuren tussen de voor- en de achterkamer. Bij E. zitten die er niet meer in, maar ze wil ze wel graag en heeft wekenlang gezocht naar passende deuren en een systeem om er schuifdeuren van te maken. Toen bleek een buurvrouw, die wél tussendeuren had, ze juist kwijt te willen…
De drie afgeragde, oude deuren hebben de afgelopen week een metamorfose ondergaan. De bladderende verf is er afgebrand, gaten zijn gevuld, er is geschuurd en nu hoeven ze alleen nog een nieuw laagje verf. Maar vandaag gaan we kijken hoe goed ze passen en hoe ze bevestigd kunnen worden. Terwijl ik loop op- en in te ruimen, zie ik mijn man en dochter steeds enthousiaster worden. De deuren passen echt precies! Het maakt het geklooi met het badmeubel helemaal goed.
Met het sluiten van de tussendeuren is aan één kant een knusse slaapkamer ontstaan, met middenin een groot bed met laden waar je al je zooi snel in weg kunt moffelen. Het is tien uur in de avond als we vlug nog wat plintjes vastschroeven en dan al het gereedschap verzamelen dat met ons mee terug mag naar Beuningen. E. heeft een geïmproviseerd gordijn opgehangen en popelt om straks haar nieuwe bed uit te proberen.
Zaterdagavond om 11 uur rijden we weg uit Amsterdam. Moe van een hele dag klussen en sjouwen. Tevreden dat het huis van E. zo ver klaar is dat ze er in kan wonen. En hoe leuk het ook was om haar te helpen, we verheugen ons nu ook weer op een weekend waarin we even helemaal niks hoeven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten