Ik ben dit voorjaar ergens een rand aardappelplanten van plan en het lijkt me niet verkeerd om dat stukje nu al van een flinke laag compost te voorzien. Eind maart zou je vroege aardappels moeten kunnen poten. Ik ga zorgen voor een gespreid bedje.
Als ik warm van het spitten naar binnen ga om een kop thee te maken, pak ik er even het plaatselijke krantje bij om de koppen te snellen. “Warm en wollig”, staat met grote letters op de voorkant, onder een grote foto van een groep vrolijke dames in erg roze truien.
“Onder het motte ‘verwarm jezelf, niet de wereld’ melden elk jaar honderdduizenden mensen zich aan voor Warmetruiendag, dit jaar op vrijdag 15 februari,” lees ik in het bijschrift.
O ja, denk ik, warmetruiendag. Ik wist niet dat dat vandáág was. Het is op die dag de bedoeling om de verwarming een graadje lager te zetten en een warme trui aan te trekken. Dat gaat voorlopig even niet lukken. Ten eerste staat de verwarming uit (en is het met de zon op de ramen tóch 19 graden in de kamer) en ten tweede heb ik helemaal geen behoefte aan een warme trui. .
Hoewel, nu ik een kwartiertje stil zit, wordt het wat frisjes. Tijd om weer aan de slag te gaan in de tuin. Die trui komt vanavond wel. En dat graadje lager ook, want al is het overdag heerlijk voorjaarsweer, in de nachten is het nog hartstikke koud!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten