Kunst en Thunderbirds

Het is mooi nazomerweer en ik ga op zaterdag de Kunstroute fietsen. Die is ieder jaar in het derde weekend van september. ‘Officiele’ en amateur-kunstenaars laten hun kunstwerken zien. In ateliers, openbare gebouwen of gewoon in hun eigen huis en/of tuin. Dat laatste is eigenlijk het leukst, al is het soms ongemakkelijk als de maker van een paar spuuglelijke schilderijen verwachtingsvol met je meeloopt door de huiskamer.

Het eerste adres dat ik bezoek is bij een echtpaar één straat verderop. Quilts van haar, schilderijen van hem. De deur staat open en als ik binnenloop, word ik vriendelijk begroet door de vrouw van de quilts. De doeken hangen in het hele huis en ik vind de meeste echt mooi. Ze legt iets uit over de technieken en gaat dan nieuwe bezoekers begroeten.

In een klein buurtcentrum hangen schilderijen van twee vrouwen, allebei aanwezig. Ik loop rustig langs alle doeken, heb met beide maaksters een kort gesprekje en stap weer op m’n fiets. In het gemeentehuis liggen heel erg zelfgemaakt ansichtkaarten waar ik snel voorbij loop om de zes grote schilderijen verderop te bekijken. Twee ervan vind ik mooi. Zo ga ik een stuk of tien plekken langs.

De laatste plek waar ik heen ga, is een beetje verborgen. Er staat geen duidelijk adres bij op de routekaart. ‘Scratch modelbouw van modellen uit films’, meldt de folder en dat lijkt me wel leuk. Maker Ben blijkt een groot fan van The Thunderbirds. Hij heeft er werk van gemaakt: in de achtertuin, in twee grote partytenten, staat een podiumpje met verschillende modellen en de nagebouwde grot van Thunderbird 4, compleet met oprijlaan met palmbomen die opzij klappen als het voertuig erlangs komt.

Ik ben pas de tweede bezoeker vandaag en het is al ver in de middag. Hoewel ik niet bijzonder geïnteresseerd ben in de Thunderbirds, vind ik het toch een fascinerend bezoek. Ik schiet in de interviewer-modus en stel vragen over hoe alles gemaakt is en of hij er ook beurzen mee bezoekt of spullen verkoopt.

Ben demonstreert een rijdend model en dan de oprijlaan, waar een probleempje mee is. Hij vindt het duidelijk leuk dat er aanloop is, maar vergeet me bijna als hij fronsend uitzoekt wat er misgaat bij het uitrijden van Thunderbird 4. Ik vind het jammer voor hem dat hij dit alles heeft opgetuigd voor zó weinig bezoekers.

Als ik alles gezien heb, zoek ik m’n fiets weer op. Voordat ik de deur uit loop, wens ik de modelmaker morgen meer kijkers toe. Ik weet niet zeker of hij het hoort, want hij is alweer verdiept in het  probleem van de oprijlaan.