Weekje vakantie

We hebben allebei een weekje vrij en in die week willen we van alles.

Om te beginnen moeten er een fiets en een basgitaar naar zoonlief in Leiden en daar knopen we dan een extra dagje Leiden aan vast, want daar is wel het een en ander te doen. Er zijn veel musea om te bezoeken, een botanische tuin (waar we we kort geleden nog zijn geweest), maar er zijn ook twee werkende molens waar je kunt kijken en er is een boekenzolder ‘tegen de boekenloosheid’. Je kunt in Leiden een muurgedichtenwandeling maken, een oude wagenmakerij bezoeken en er zijn regelmatig jamsessies in café “De Twee Spieghels”.

Wat we van al die dingen gaan doen, weten we nog niet, maar we hebben al wel een hotelletje geboekt, want we kunnen het J. niet aandoen om onderdak te vragen in zijn bescheiden studentenkamer.

Een dagje Amsterdam overwegen we ook, want daar woont de vriend die de bekleding van onze oude, afgedankte stoelen een nieuw leven moet gaan geven in de vorm van een paar nieuwe krukken. We aarzelen nog om een afspraak met hem te maken, want er moet ook het één en ander in en om ons eigen huis gebeuren.

De muur van de wc gaat een ander kleurtje krijgen. Vanmorgen hebben we bij de Gamma verf uitgezocht en gekocht. En de tuin staat in dit vroege voorjaar te roepen om een heleboel activiteit.

Toen we van de Gamma terugkwamen deden we even een rondje tuin. Tussen de dode staken van veel planten komt het groen al onstuitbaar de grond uit. Struiken hebben dikke knoppen en planten die normaal in de winter afsterven, hebben die nu triomfantelijk overleefd. Op kale stengels komen groene nieuwe blaadjes. Maar wacht even, die kale stengels moeten eigenlijk afgeknipt, anders wordt het zo’n uit z’n krachten gegroeid zooitje. Kortom, veel te doen in onze tuin.

Als we na ons rondje een kop koffie hebben gedronken, neemt H. een snoeischaar en gaat aan de slag. Ik sta erbij te kijken en constateer dat er niet zo veel is dat ik in dit stadium kan doen. Ik mag dan met m’n nieuwe heup alweer een aardig eindje kunnen wandelen en een nog groter eind fietsen; het bukken is nog steeds een uitdaging. En bij deze klus moet er veel gebukt worden.

Jammer dan, maar ik besluit niet bij de pakken neer te gaan zitten. Binnen hebben we nog een grote, houten kast die uitpuilt van oude, je-weet-nooit-wat-je-hier-nog-mee-kunt spullen. Die moet nodig eens uitgemest worden. En voor de meeste planken hoef ik niet door de knieën.

We gaan ons echt niet vervelen in deze vakantieweek. Geen van beiden.