woensdag 28 mei 2014

House of Boxing

Het is maar goed dat de trainer me gezegd had dat the House of Boxing boven in het pand van de keukenwinkel zit. Huisnummers zijn hier niet te vinden en de kickboksschool zie je pas als je omhoog kijkt.
Ik zet mijn fiets op slot en trek mijn regenbroek uit. Gelukkig is er een flink afdak over de hele breedte van de keukenwinkel. Met de natte regenbroek over mijn arm loop ik naar binnen, de brede trap op en naar de ingang van the House of Boxing. Door de glazen deur zie ik dat er iemand binnen is. “Lekker weertje hè”, zegt hij als ik binnen kom.
“Dag, ben jij Massidi?” Ik steek hem een natte hand toe en stel me voor.
“Ben je op de fiets.” Het is geen vraag, maar een constatering. “Goed!”
Hij is niet zo groot en gespierd als ik me had voorgesteld. Eerder tanig. Terwijl ik mijn natte spullen op een bankje leg, biedt hij me thee aan en gebaart naar de tafel midden in de ruimte. Ik leg mijn tas op tafel en wijs naar de koeling met blikjes drinken. “Daar ga ik straks last van hebben”, zeg ik, en als hij niet-begrijpend zijn wenkbrauwen optrekt: “die koeling geeft een brom op de achtergrond.” Ik haal mijn opname apparaatje uit m’n tas. “Het wordt een geluidsopname hè, geen geschreven interview”.
“O ja, natuurlijk. Ik was even kwijt waar het ook weer precies voor was.”
Ik leg hem nog eens uit dat het een interview wordt voor een audiotijdschrift, voor blinden en slechtzienden.  Hij lacht enthousiast. “Hartstikke leuk om daaraan mee te werken!”

Ik stel voor dat we bij de ronkende koeling weg gaan, de trainingsruimte in. Daar start ik de opname en gaan we al pratend de bokszakken langs, die in een rij langs de muur hangen, tot bij de wijd open ramen waardoor het geluid van langsrijdende auto’s te horen is. Niet erg, want in de microfoon legt hij uit dat die ramen altijd open staan omdat de trainingen zwaar zijn en veel zuurstof dan erg welkom is. Zo begrijpt een luisteraar waar die autogeluiden vandaan komen.

Ik vraag waarom kickboksen tegenwoordig vooral zo populair is bij vrouwen en wat je als beginner kunt verwachten. Met de gebroken neuzen en bloemkooloren die ik bij deze sport voor me zag, valt het erg mee. Veel vrouwen houden het bij bokszak trainingen en gaan de ring niet in voor echte vechtpartijen. “Het is één van de beste cardio workouts die er bestaan,” zegt Massidi. Conditietraining dus, en met een hoge vetverbranding, wat vooral voor vrouwen vaak wel een belangrijk punt is.

“We beginnen met een warming up van twintig minuten”, vertelt de kickbokstrainer, en daarna wordt er in tweetallen met de bokszakken gewerkt. “Eén houdt de bokszak vast en de ander slaat bijvoorbeeld telkens op mijn teken “links-rechts”, hij doet het voor met zijn vuisten op de manshoge zak. “Of ik stel een piep in na twee minuten en tot de piep wordt er achter elkaar links-rechts-links-rechts gebokst,” weer laat hij meteen zien en horen hoe dat gaat.

Zo maken we een rondje door de hele trainingsruimte. Langs het rek met de scheenbeschermers en bokshandschoenen, langs de boksring, langs een circuit met allerlei materialen om spier-oefeningen mee te doen. En ten slotte langs Bob, een mannentorso op een standaard, waarop gerichter geoefend kan worden met slagen en hoge schoppen. “Het is een vrij therapeutische pop,” zegt Massidi en lacht: “Als je een wat mindere dag hebt, dan is Bob altijd eh.. de Sjaak.”


Aan het eind van onze ronde komen we een bel tegen waar met grote letters het woord “Quitter” op staat. Die wordt alleen maar geluid als één van de verst gevorderde boksers, uit de klasse Gladiator X of Amazone X besluit een loodzware training te staken. “Als je besluit om daaraan mee te doen, moet je hem ook afmaken. En zo niet, dan moet je gaan.”
Op mijn verzoek luidt hij de bel. Het is een mooie afsluiting van het interview.

Terug bij de tafel, waar mijn lauwe thee nog staat, praten we nog even na en dan hijs ik me weer in mijn regenpak en fiets naar huis. Leuk; dit gesprek. Niet alleen heeft het me goed geluidsmateriaal opgeleverd voor het tijdschrift, ik snap nu ook veel beter waarom verschillende vrouwen om me heen zo enthousiast aan het kickboksen zijn geslagen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Luxe etentje

Als cadeau gaan we uit eten in een sterrenrestaurant. Het  is een dubbel verjaardagscadeau: H. en dochter E. zijn allebei in maart jarig en ...