Een blote kerstboom staat voor het raam te roepen dat ie nog lichtjes moet. En ballen. Maar ik heb even geen zin. De dikke laag sneeuw buiten bezorgt me een gevoel alsof ik op slot ga. In de wintermodus. Binnen zitten, stom spelletje op de i-pad spelen, tijdschrift doorbladeren. Niks.
De hele middag heb ik me ertegen verzet. Gestofzuigd, kamer opgeruimd, meubels op een andere plek gezet en tenslotte de (nep)boom neergezet. Maar toen ik even met een kop thee in een luie stoel ging zitten, was de knop om. Ik laat de lichtjes, de slingers en de kerstballen liggen tot morgen.
Geen zin.
Het is zondagnamiddag en ik hoef even helemaal niks meer. Alleen nog even een blogje schrijven, maar helaas, ook dat komt er niet van. Jammer dan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Het echte vakantiegevoel
We hebben zin in een dagje weg en besluiten de Graafschaproute te fietsen. Op zaterdag staan we op tijd op en met de fietsen achterop rijden...

-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Eindelijk de knoop doorgehakt. Ik was het al langer van plan, maar nu heb ik de zolderkamer die vroeger de kamer van E. was, veranderd in ee...
Gelijk heb je, gewoon even niks mag, is zo nu en dan nodig!
BeantwoordenVerwijderen