Rood fruit

Na twee weken fietsvakantie zetten we de fietsen weer in onze eigen schuur, laden de tassen af en maken koffie in onze eigen keuken. Tot zover volgen we hetzelfde patroon, maar daarna loopt het uiteen.

H. ploft op de bank en gaat op zoek naar een of andere sportuitzending op tv. Ik doe de achterdeur open en ga naar buiten. Het eerste wat ik wil weten als ik thuiskom: hoe staat de tuin erbij? Leeft m’n tomatenplant nog? Hoe is het met de potplanten? De pompoen?

We hebben maar twee echte regendagen gehad, maar echt droog en zonnig was het de meeste tijd niet. De potplanten hebben het dus prima overleefd, maar helaas is de pompoenplant nergens meer te vinden. Slakken. Ik wist het. De tomatenplant is er nog wel.

Verdere inspectie laat een teleurstellende appelboom zien. Toen we vertrokken hing ie vol kleine appeltjes, waarvan verreweg de meeste nu op de grond liggen, formaatje knikker t/m pingpongballetje. Maar de frambozen doen het dan weer geweldig. Ik pluk een schaal vol, zet de mooiste apart en doe de rest in de vriezer om smoothies mee te maken.

Vakantie is fijn, maar terugkomen ook. Lekker op onze eigen plek. Na het rondje tuin ga ik even lekker buiten zitten. De fietstassen staan in een hoekje te wachten tot we ze leegmaken, maar dat komt vanavond wel. Eerst bedenken we wat we vandaag willen eten.

Niet te ingewikkeld, want daar hebben we geen zin in. Gewoon iets met broodjes, sla en tomaten. En het toetje hebben we alvast klaarstaan: lekker vers rood fruit uit eigen tuin!