Een dag vol familiebezoek

Met mijn broer J. heb ik afgesproken om weer eens samen uit eten te gaan. Om de paar jaar is dat mijn verjaardagscadeautje aan hem. We spreken af in een restaurant in Amsterdam-Noord op een vrijdag. Dan bel ik mijn Amsterdamse dochter of ze misschien een logé kan gebruiken die vrijdagnacht.

Ze vertelt dat ze dan op vakantie is, maar ze is blij met mijn vraag. Want toevallig is het de enige avond die ze niet rond heeft kunnen krijgen met katten-oppas. Als ik de twee grijze haarballen eten wil geven en een beetje aandacht, heb ik mijn slaap-adres.

H. besluit om aan te haken bij mijn afspraak, dan kunnen we eerst zijn broer en schoonzus bezoeken, die sinds kort in Castricum wonen. En zo wordt het een dag vol familiebezoek. Eerst lunchen bij schoonzus, dan op bezoek bij broer B. in het verpleeghuis. Dan naar het huisje van dochter E., waar ik al snel weer vertrek naar mijn eet-afspraak.

Op het hippe NDSM terrein heb ik gereserveerd bij ‘De IJ-kantine’. Met de pont steek ik over vanaf het Centraal Station en een kwartier later komt J. vanaf de Noord-kant. We krijgen een tafeltje toegewezen en zien tot onze schrik dat er vlakbij ons een drumstel en een gitaar klaarstaan. Als we elkaar nou maar een beetje kunnen verstaan… De live-muziek blijkt bescheiden genoeg te zijn om gewoon te kunnen praten. En dat is maar goed ook, want we hebben elkaar best veel te vertellen.

J. laat me de grote, glanzende, rode jeep zien die hij aan het kopen is op Marktplaats.
‘Ik hoop dat de koop doorgaat, want zo’n auto heb ik altijd al graag willen hebben,’ zegt hij enthousiast. Ik vraag of hij met zo’n gevaarte nog wel overal mag rijden en hij vertelt me over de wonderlijke spelregels waardoor je met erg oude auto’s boven de wet staat. En hoe je een auto met een afgekeurd roetfilter dat teveel roetdeeltjes doorlaat, weer de weg op krijgt door het roetfilter gewoon bij de RDW uit de administratie te halen.

Ik zucht: ‘Hoe is het toch mogelijk dat we hier vreedzaam samen kunnen zitten te eten; een auto-liefhebber en een milieuliefhebber.’ Maar het kan. We denken nogal verschillend over hoe om te gaan met het milieu, maar dat kan ons etentje niet bederven.

Als we uitgegeten en uitgekletst zijn, gaat J. naar z’n auto, ik neem de pont en de bus naar mijn logeer-adres. Maar eerst omhelzen we elkaar hartelijk. Dag broertje, tot de volgende afspraak!