Woensdag verhuis ik naar een ander hostel. Het heeft geen huisnummer, dus ga ik dinsdagavond (nog zonder bagage) kijken waar het is. 60th street, vlakbij Columbus Circle. Makkelijk te vinden, alleen is de straat afgezet. Er staan politieauto’s met knipperende lichten, hekken en nieuwsgierige mensen. “What’s happening?” vraagt iedereen aan elkaar. “Obama”, zegt iemand lacherig. Mensen staan op hun tenen met fototoestellen in de lucht op goed geluk te fotograferen, maar er is niets te zien. Ik loop door en slenter rond op Columbus Circle. Er is een grote boekwinkel waar ik naar binnen ga. Terwijl ik tussen de boeken snuffel, hoor ik dat verderop iemand publiek begint toe te spreken. Ik loop er nieuwsgierig naartoe. Er wordt een schrijfster aangekondigd die vandaag haar nieuwe boek komt signeren: Madeleine Albright. De old lady houdt een geestig toespraakje over haar boek en dan kunnen er vragen gesteld worden. Kritische vragen zijn er. Over de “War on Terrorism” en of ze het terecht vindt dat Obama de nobelprijs voor vrede heeft gekregen. “He didn’t nominate himself!”, verdedigt ze hem. Als ze gaat signeren ga ik terug naar ‘huis’.
In het loungehoekje bij de grote televisie zit Kim, een grote Australiër met wie ik vanmiddag heb zitten praten. “Kan het zijn dat Obama vanmiddag in New York was?” vraag ik. Jazeker. Het was vandaag op het nieuws.
Had ik em toch bijna gezien, de charismatische president van Amerika!
Wat een onverwacht politiek avondje.
Het precieze adres van het nieuwe hostel vind ik op internet. Als ik er met koffer heen ga zijn die hekken al lang weer weg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten