woensdag 21 augustus 2013

Inspiratie van bovenaf














Een man op het dak!
Hij staat op het randje.
Hij wil toch niet springen?
Ik schrik me kapot!

Een man op het dak.
Hij roept naar beneden.
Hij wankelt een beetje;
straks valt ie, mijn god!

Een man op het dak…
hij haalt iets tevoorschijn;
steekt een sigaret op,
neemt een diepe trek.

Dan draait hij zich om
en klimt naar beneden.
De klus is geklaard en
het dak niet meer lek.

Om half 8 's morgens bellen ze al aan, de dakdekkers. Ze komen het dak aan onze kant van de twee-onder-een-kap vervangen. We hebben de twijfelachtige eer dat ons dak na veertien jaar de slechtste conditie heeft van alle soortgelijke daken in de straat. Zo zorgwekkend, dat ons voorspeld werd dat een flinke najaarsstorm wel eens een hoek los kan trekken en ons letterlijk dakloos maken.
Vandaag wordt er de hele dag op ladders geklommen en op het dak heen en weer gelopen en er klinken van bovenaf allerlei soorten geluiden die ik niet precies thuis kan brengen. Het doordringende boorgeluid dat alle communicatie hier in huis onmogelijk maakt, duurt gelukkig maar een half uurtje.
Koffie hoeven de mannen niet en hun lunch gebruiken ze ook liever gewoon in hun busje. Het toilet wordt wel af en toe bezocht. Keurig eerst de schoenen op de mat en op mijn waarschuwing dat er een toiletverhoger op de wc zit (die er best even afgehaald mag worden) wordt vriendelijk wuivend gezegd dat dat toch niks uitmaakt!
Om vier uur zwaaien ze af. “Morgen maken we de klus af. Maar het is al waterdicht hoor!”
“Zijn jullie dan weer zo vroeg?” vraag ik en bijna verontschuldigend zeggen ze van wel.

Vanmiddag, toen ik buiten een conditierondje op krukken deed, zag ik een van de mannen op het randje van het dak staan. Niks aan de hand, maar het inspireerde me wel tot het bovenstaande gedicht.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Luxe etentje

Als cadeau gaan we uit eten in een sterrenrestaurant. Het  is een dubbel verjaardagscadeau: H. en dochter E. zijn allebei in maart jarig en ...