Nu H. met pensioen is en ik voorlopig voornamelijk thuis werk, is één auto echt wel genoeg. Het was van het begin af de bedoeling dat nummer twee tijdelijk was, dus nu mag ie weer weg.
Ik zoek online uit wat een redelijke vraagprijs is voor een Honda Jazz uit 2004 met een kilometerstand van ruim tweehonderdduizend kilometer. 1500 euro zou ik ervoor moeten kunnen krijgen, dus ik zet hem voor 1750 op Marktplaats. En nu maar kijken wat er gebeurt
Al snel komt er een eerste bod van 1000 euro. Dat is zo ver onder de vraagprijs dat ik er niet op reageer. Het wordt 1100, 1150 en dan komt er een mailtje van iemand die 1400 wil geven. Het is geen openbaar bod en ik reageer met de vraag waarom dat is.
“Omdat ik dat altijd zo doe. Is dat een probleem?”
“Het maakt de situatie onduidelijk omdat andere bieders niet kunnen zien wat het hoogste bod is,” antwoord ik.
De ondergrondse bieder reageert erop door het openbare bod te verhogen naar 1160 euro. Een rotstreek, blijkt, want prompt komt iemand anders met 1170. De stappen zijn van 50 terug naar 10 euro gegaan.
Toch stijgt de prijs langzaam naar 1400. Ik mail wat heen en weer met de hoogste bieder, die al drie keer eerder heeft geboden, maar voor we het eens zijn, is er ineens iemand die 1600 euro biedt.
Marcel wil eerst graag een proefrit komen maken. Het is een vriendelijke oudere man die de auto komt kopen voor zijn vrouw. Als ik met hem naar buiten loop, zegt hij:
“Als de airco het maar goed doet, is het wat haar betreft goed.” Ik sta stil.
“Eh, die zit er niet in.”
Hij staat ervan te kijken: “Ze heeft em zélf uitgezocht. En dan heeft ze dat niet gezien…”
Hij maakt toch een proefrit, maar ik ben niet verbaasd als hij de volgende ochtend laat weten dat de koop toch niet doorgaat.
De advertentie op Marktplaats gaat weer van ‘gereserveerd’ af en ik mail de eerdere belangstellende. Die heeft nog steeds belangstelling en we maken een afspraak. Mahan blijkt een Iraanse vrouw en dit wordt haar eerste auto. Ze komt samen met man en klein, slapend ukje in een buggy. Gelukkig weet ze precies wat erbij komt kijken als je een auto koopt die je meteen mee wilt nemen. Samen naar het postkantoor voor de overschrijving, meteen de verzekering regelen en dan is mijn Honda van haar.
De buggy past precies achterin en zonder spijt zie ik mijn eerste eigen auto uit m’n leven verdwijnen. Terug naar principieel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten