Eén ochtend in de week ben ik voorlezer. Niet verkeerd als je de rest van de week draaiboeken in elkaar zet voor andere voorlezers. De afdeling studio’s werkt heel gestructureerd; dat moet wel als er voortdurend een leger lezers verdeeld moet worden over 11 studio’s. Op een elektronisch bord zie ik waar ik ingepland ben en wat ik moet lezen. 135 minuten van “De Limburger”.
Van een hele serie (landelijke en regionale) kranten wordt bij ons elke week een weekselectie gemaakt en ingesproken. Ik stel me voor dat de abonnees hiervan vooral wat oudere slechtziende mensen zijn, die niet zo makkelijk de weg vinden op het internet.
“De Limburger” heb ik de laatste tijd vaker voorgelezen. Zo leer ik van alles over bosbranden in Overloon, een samenscholingsverbod in Venray, het tennistoernooi in Heugem en het toerisme in de regio Maasduinen. En omdat ik het een beetje raar vindt, dat ik meer van de regio Midden-Limburg weet dan van mijn eigen gemeente, gaan tegenwoordig de regionale krantjes die ik krijg, niet meer regelrecht de papierbak in. Ik lees eerst even wat er in de buurt allemaal te doen is.
Het lezen van 135 minuten (netto) krant of tijdschrift, kan net mooi in 4 uur (met een kwartier pauze ertussen). Maar dan moet er niet veel misgaan. Wil de computer bijvoorbeeld even niet meewerken of is er een artikel zoek, zitten er in je leesvoer veel ingewikkelde termen of moet je achter de uitspraak aan van een paar buitenissige namen, dan loop je al gauw uit.
“De Limburger” is geen ingewikkelde klus. Het lukt deze keer zelfs ruim binnen de vier uur. Dat komt goed uit. Heb ik weer net iets meer tijd om het interview voor te bereiden dat ik straks voor ons bedrijfsblad ga afnemen. Da’s weer een heel andere klus. Wie weet schrijf ik daar ook nog wel eens een stukje over …
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vogels voederen
Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
“Maak er eens een wat mooiere opstelling van”, zegt dirigent W. De alten wat meer naar links ja, en de sopranen een beetje naar voren… Geh...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten