Buurtfeestje

De buren van onze buurman zijn verhuisd. Ze wonen maar een paar straten verderop, in een soort boerderijtje. Ik kwam ze kort na de verhuizing tegen en ze vertelden dat ze al een tijdje een grondige renovatie overwogen, maar toen het boerderijtje vrijkwam, veranderden de plannen. “De nieuwe bewoners gaan vast flink klussen”, zeiden ze, “want dat was eigenlijk al lang nodig.”

En ja, er stond al gauw een grote container voor het huis die steeds voller werd. Ook aan de andere kant naast ons wonen sinds een jaar nieuwe mensen. En recht tegenover ons is een vrouw alleen komen wonen. Toen ze zich kwam voorstellen, vertelde ze dat ze er eigenlijk samen met haar man zou komen wonen, maar dat hij net voor hun verhuizing plotseling was overleden. Ze had besloten tóch in het nieuwe huis te trekken (samen met haar hondje). Dat was vorige zomer.

Langzamerhand wonen er om ons heen steeds minder mensen die we vanaf de oplevering van de wijk kennen. Toen ik hoorde dat de ‘klussers’ van twee huizen verder een buurtfeestje wilden organiseren, leek me dat dan ook een goed idee. Via een appgroep werden er eenvoudige voorbereidingen getroffen. Iedereen zou iets te drinken en te knabbelen meenemen en vanaf 8 uur waren we welkom in de tuin van nummer 7.

We kwamen tegelijk aan met de bewoners van het brughuis iets verderop, ook al kortgeleden hierheen verhuisd. Het was een vrolijke bijeenkomst en wij blijken intussen de senioren van de buurt te zijn. Behalve onze buurman en de directe overburen was er niemand die al langer dan twee jaar in de straat woonde. Gesprekken swapten heen en weer van dure dakdekkers naar het verwijderen van bomen; van parkeerruimte en verbouwingen naar studerende kinderen. Kortom, voor we het wisten was het hoog tijd om weer eens naar huis te gaan (want de volgende dag moest ik vroeg op).

Leuk om zo in één keer al die buurtgenoten een beetje te leren kennen. Zo’n buurtfeestje moeten we vaker doen.