Er staat een flinke laag thee in de boot. Wilgenblaadjes,
bladeren van de hazelaar en allerlei aangewaaid spul hebben twee weken liggen trekken
in het regenwater. Ik hoos een groot deel van de drab uit de boot en dan schrob
ik met een oude afwasborstel de bruine aanslag van de bodem. Zo is de boot weer
vaarklaar. En dat is mooi, want het is op deze zondag in oktober prachtig weer
om een stukje te varen; misschien wel de laatste gelegenheid van dit jaar.
In de vroege middag zetten we onze zonnebrillen op en
steken van wal. Langs de achtertuin van de buren en van de tamelijk nieuwe bewoners
daarnaast, die bezig zijn de tuin drastisch aan te pakken. (Zo zie je nog eens
wat.) Aan het eind van de straat linksaf onder het bruggetje door naar de plek
waar nu dan toch eindelijk een begin is gemaakt met de geplande recreatieplas.
Er is een smalle plas water met ervoor een stuk vlakke
grond dat jaren braak heeft gelegen. Nu is er hoopvol een groot vierkant plein
met fietsenrekken neergezet voor de toekomstige recreanten. Er omheen groeit
kamille en verderop is een veldje ingezaaid met wilde bloemen. Veel is al
uitgebloeid, maar het ziet er nog steeds vriendelijk uit.
Het afgegraven zand langs het water is weer lang genoeg
met rust gelaten om te begroeien tot een duinachtig landschap. Het zit er vol lawaaiige
ganzen. Verderop horen we kauwtjes en kraaien krassen en weer een stukje verder
is het gebied van waterhoentjes en nog meer ganzen. Een zwaan zwemt een eindje
van al dat gekrakeel statig rond. Mensen zijn nergens te bekennen. Vijf minuten
varen van onze achtertuin zijn we in een natuurgebied vol watervogels.
Als we verder varen, zien we dat op veel plaatsen het
riet is weggehaald. Waar je in de zomer op het water helemaal geen zicht hebt
op de bewoonde wereld, zie je nu dat je toch echt wel door een woonwijk vaart. Vlak
achter de weggemaaide rietkraag loopt een pad, waar we mensen zien fietsen. Op
een grasveld zit een ouder echtpaar op een bankje. We zijn niet de enigen die buiten
van deze nazomerdag genieten.
We maken een ronde tot we terug zijn bij onze eigen
achtersloot. Daar leggen we weer aan. Terug van een microvakantie van een uur. Zo
op het water ben je er echt even helemaal uit. Heerlijk toch!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten