zondag 7 oktober 2018

Micro-vakantie


Er staat een flinke laag thee in de boot. Wilgenblaadjes, bladeren van de hazelaar en allerlei aangewaaid spul hebben twee weken liggen trekken in het regenwater. Ik hoos een groot deel van de drab uit de boot en dan schrob ik met een oude afwasborstel de bruine aanslag van de bodem. Zo is de boot weer vaarklaar. En dat is mooi, want het is op deze zondag in oktober prachtig weer om een stukje te varen; misschien wel de laatste gelegenheid van dit jaar.

In de vroege middag zetten we onze zonnebrillen op en steken van wal. Langs de achtertuin van de buren en van de tamelijk nieuwe bewoners daarnaast, die bezig zijn de tuin drastisch aan te pakken. (Zo zie je nog eens wat.) Aan het eind van de straat linksaf onder het bruggetje door naar de plek waar nu dan toch eindelijk een begin is gemaakt met de geplande recreatieplas.

Er is een smalle plas water met ervoor een stuk vlakke grond dat jaren braak heeft gelegen. Nu is er hoopvol een groot vierkant plein met fietsenrekken neergezet voor de toekomstige recreanten. Er omheen groeit kamille en verderop is een veldje ingezaaid met wilde bloemen. Veel is al uitgebloeid, maar het ziet er nog steeds vriendelijk uit.

Het afgegraven zand langs het water is weer lang genoeg met rust gelaten om te begroeien tot een duinachtig landschap. Het zit er vol lawaaiige ganzen. Verderop horen we kauwtjes en kraaien krassen en weer een stukje verder is het gebied van waterhoentjes en nog meer ganzen. Een zwaan zwemt een eindje van al dat gekrakeel statig rond. Mensen zijn nergens te bekennen. Vijf minuten varen van onze achtertuin zijn we in een natuurgebied vol watervogels.

Als we verder varen, zien we dat op veel plaatsen het riet is weggehaald. Waar je in de zomer op het water helemaal geen zicht hebt op de bewoonde wereld, zie je nu dat je toch echt wel door een woonwijk vaart. Vlak achter de weggemaaide rietkraag loopt een pad, waar we mensen zien fietsen. Op een grasveld zit een ouder echtpaar op een bankje. We zijn niet de enigen die buiten van deze nazomerdag genieten.

We maken een ronde tot we terug zijn bij onze eigen achtersloot. Daar leggen we weer aan. Terug van een microvakantie van een uur. Zo op het water ben je er echt even helemaal uit. Heerlijk toch!



Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...