woensdag 2 februari 2022

Impuls-aankoop

Vrijdag en zondag wordt het mooi weer, voorspelt het weerbericht. Zaterdag wordt grijs en nat. H. stelt voor om vrijdag naar Kleve te fietsen. Dan drinken we bij de Konditorei koffie met zo’n lekker stuk taart. Ik vind het een goed idee.

Wat moet er mee? Mondkapjes, telefoons met QR code, geld, bandenplakspullen, fietspomp. Om 11 uur staan we klaar om te vertrekken op de elektrische fietsen. Oei, als we wegrijden zie ik dat mijn batterij nog maar voor 60 kilometer energie heeft. Daarmee kom je niet heen en weer naar Kleve. Nou ja, dan rijden we het eerste stuk zonder ondersteuning. Op de heenweg hebben we toch de wind mee.

We fietsen in de winterzon door de Ooypolder en door de Duitse Duffelward. Hoewel het maar een graad of 4, 5 is, hebben we het best warm. Maar als we in Kleve aankomen, is de zon verdwenen en is het wel fijn om even lekker binnen koffie te gaan drinken. Maar de voorbereiding was nét niet zorgvuldig genoeg. Als ik m’n ID moet laten zien, blijk ik die niet bij me te hebben. Helaas. Het wordt koffie-met-taart-to-go, buiten op een muurtje. En dan voelen we toch wel dat het nog lang geen voorjaar is…

We houden de pauze dus kort. Maar voordat we terug fietsen, wandelen we even langs de winkels hier in de straat. Ik heb buiten een bak zien staan met wol in hele mooie natuurkleuren: een mix van steenrood, mosgroen en oker . Daar gaan we even kijken.
‘Alleen maar kijken,’ zeg ik, ‘want ik heb nog wel even genoeg wol.’
‘Weet je het zeker? Het is wel heel mooi,’ vindt H.
Ik weet het zeker, maar hij vraagt zich hardop af hoeveel bollen er nodig zijn voor een trui. Een verkoopster komt naar buiten en hoeft er geen seconde over na te denken: ’10 bollen voor een damestrui maat 38/40. Voor een herentrui 12 bollen.
‘Kom op,’ zegt H., we dóen het gewoon. En hij vertelt de verkoopster dat we 10 bollen willen. En ook nog 12 van die zachte blauwe verderop. Het past allemaal nét in de fietstas.

Aangezien H.. niet kan breien, zal ík er iets mee moeten gaan doen. Het zal even duren voordat ik daar aan toe kom, want ik ben nog met een ander project bezig. Maar leuk vind ik het wel.

Op de terugweg hebben we tegenwind en zetten we de fietsen aan. De zon is weg, ik heb het koud gekregen. De hele weg denk ik aan de warme truien die ik ga breien van de impuls-aankoop van H. Ik heb er nu al zin in.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...