Ken je dat? Dat je probeert uit te vinden hoe iets werkt en dat dat een heleboel keer mislukt, maar uiteindelijk krijg je het tóch voor elkaar. Da’s leuk! Nou ja, dat mislukken niet, maar het draagt wel bij aan de tevredenheid als het uiteindelijk wél goed gaat. Toch?
Daarom keek ik ook vol ongeloof naar een nieuwsbericht over een onderzoek dat constateerde dat mensen een hekel hebben aan mentale inspanning, oftewel aan nadenken.
“Mentale inspanning blijkt vaak samen te gaan met onprettige gevoelens.” Zegt Erik Bijleveld van de Radboud Universiteit. Hij heeft 170 studies geanalyseerd, waarin allerlei proefpersonen allerlei denktaken kregen. Die proefpersonen moesten aangeven of ze bij die taken onaangename gevoelens hadden, zoals frustratie, irritatie, stress…
Ja duh! Zie mijn intro. Dat je irritatie voelt als iets moeilijks niet meteen goed gaat, betekent toch niet dat je er een hekel aan hebt. Meestal wil je het dan juíst meteen nog een keer proberen.
Dat mensen zelf zeggen dat ze graag schaken of puzzelen maakt op de onderzoekers weinig indruk. “Als de voordelen van schaken groter zijn dan de kosten, kiezen mensen ervoor om schaak te spelen. Ze geven zelfs aan dat ze er plezier in hebben.”
Bijzonder. Al die proefpersonen uit al die onderzoeken gaven zelf aan dat ze onprettige gevoelens hadden gehad. Dat telde wel. Maar als mensen zeggen dat ze schaken leuk vinden, is dat eigenlijk niet echt zo.
Een wonderlijk onderzoek met een wonderlijke conclusie. Het zet me echt aan het denken, hoe vermoeiend en lastig die actie ook is. Ik vraag me dus ook ernstig af of deze onderzoekers soms een ongelooflijke hekel aan hun werk hebben.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten