Nieuws over je eigen buurt is natuurlijk interessant. Als H. het bericht op zijn iPad tegenkomt, laat hij me de foto zien en leest het artikel hardop voor. Hoewel het geen leuk nieuws is, zijn er verschillende zinnen in het stuk waar we ons vrolijk over maken.
“Het Waterschap Rivierenland verwacht dat de blauwalg verdwijnt als het minder warm weer wordt,” meldt het artikel in alle ernst. Wij knikken elkaar toe. Ja, na al deze bloedhete weken moet het nu toch eindelijk maar eens wat minder warm worden…
“Op de plekken met blauwalg, zal het waterschap proberen om de kwaliteit te verbeteren door extra water toe te voeren.” Ook dit kunnen we moeilijk serieus nemen. Een paar meter naast de plaats van de krantenfoto zat bij de oplevering van onze wijk een duiker, maar deze is om onduidelijke redenen dichtgemaakt. Van doorstroming is daardoor geen sprake en we stellen ons voor dat de extra toevoer van water dus met brandslangen of emmertjes moet gebeuren. We hebben er tot op heden nog niets van gemerkt.
De zin waar we het hardst om moeten lachen is deze: “Vissen en honden laten zwemmen op de plekken waar de bacterie is geconstateerd, wordt afgeraden.” Gelukkig zit in onze vijver geen blauwalg en waren we toch al niet van plan om de goudvissen ergens anders uit te laten.
Later op de dag loop ik langs het stukje water van de foto en stel vast dat het er steeds smeriger uit gaat zien. Dat is bij onze achtertuin toch minder beroerd, dacht ik. Een paar dagen geleden, toen ik de boot leeg hoosde, was het tenminste nog helder. Maar als ik voor alle zekerheid even ga kijken, zie ik dat ook hier het water er vettig en troebel uitziet. Geen water om je vis of je hond in te laten zwemmen. Wat een geluk dat er deze week in het Oosten van Nederland nachtvorst aan de grond was. Zou dat koud genoeg zijn om de blauwalg weg te krijgen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten