Een paar spatjes, een douche en een dag om over te slaan

Natuurlijk hadden we naar het weerbericht gekeken voordat we maandag op de fiets stapten om in twee etappes naar Rotterdam te fietsen. We hebben onze regenpakken dus meegenomen, maar voorlopig is het bewolkt, droog en een lekker fietstemperatuurtje.

Na dertig kilometer komen we precies op tijd in het centrum van Tiel. Niet op een gepland tijdstip, maar op het moment dat alle stoelen en banken op de terrasjes gezet worden want op maandagochtend is alles gesloten.

De brede straat verandert voor onze ogen in een gezellig plein vol zitjes, luifels en parasols. Maar als we onze fietsen tegen een lantaarnpaal parkeren, komt een cafémedewerker nors vertellen dat daar stoelen moeten staan en dat we de fietsen verderop moeten zetten. Zo haal je geen klanten binnen; we zetten niet alleen de fietsen verderop, maar gaan zelf ook een paar deuren verder.

Een half uur later fietsen we Tiel weer uit en voelen we een paar spatjes regen. Na een kilometertje twijfelen, stoppen we toch maar even om een regenjas aan te doen en dat was een goed besluit. De spatjes krijgen steeds meer gezelschap en de strook lichte lucht die we hoopvol in de gaten hielden, lost op in een eindeloos donkergrijs. Deze hoosbui hadden we niet verwacht. Gelukkig is het niet koud en we fietsen gewoon stevig door tot het na een uur weer wat lichter wordt. Het spettert nog even door en dan verschijnt voor het eerst vandaag de zon.
Op een vierkant pleintje met een standbeeld van een strenge Petrus staan twee banken. Achter de rug van Petrus spreiden we onze natte jassen uit op de tegels en draperen onszelf zó op een van de banken dat we zoveel mogelijk zon vangen. Echt droog zijn we natuurlijk nog niet als we weer verder fietsen, maar we druipen ook niet meer. Nu gaan we genieten van het mooiste stuk van de route. De slingerende dijkjes langs de Linge, waar rijen appelbomen en notenbomen elkaar afwisselen en steeds andere doorkijkjes naar de rivier ons blijven verrassen.

Halverwege de middag zijn we in Asperen, waar we een hotel geboekt hebben. De volgende morgen gaan we door naar Rotterdam. Een donkergrijze dinsdag waarop het van ’s morgens tot ’s avonds gestadig regent en een stevige zuidwestenwind ons tegenwaait. Zo vrolijk als ik de bui van maandag trotseerde, zo chagrijnig word ik van een dag vol regen, tegenwind en onduidelijkheden in de route. Het schiet maar niet op. Een dag om over te slaan.

Wat kan een mens genieten van droge kleren en de mogelijkheid om op je hotelkamer met een kleine waterkoker zelf een kop oploskoffie te maken. En dan een uurtje helemaal niks, voordat je een paar dagen allerlei leuke dingen in en om Rotterdam gaat bekijken en doen.