Bombarie

Op zaterdagmorgen 10 uur gaat mijn telefoon.
“Hij staat erop! Bombarie staat op Spotify,” roept een enthousiaste Bas Bons in mijn oor. “Je bent de eerste die ik het vertel!”
“Ha leuk! Dan ga ik luisteren. En het van de daken roepen!”

Bombarie is een album met liedjes ‘voor iedereen van 0 tot 123 jaar’. Waaraan ik de eer verdien om dit nieuws als eerste persoonlijk van de muzikant te horen? Dat zit zo:

Tot een jaar geleden was ik eindredacteur van luistertijdschrift Klinkklaar (9-11 j) Elke maand was er een thema, waar onder andere muziek bij moest worden gezocht. Op een dag begon vrijwillig voorlezer Bas Bons (muzikant) passende liedjes te maken bij de onderwerpen. Leuk voor het tijdschrift, leuk voor hem zelf, omdat het hem op nieuwe ideeën bracht.

Toen hij door tijdnood een keer niet aan een liedje toe kwam, schreef ik een tekst waar hij in een handomdraai een melodie bij maakte. Dat deden we daarna vaker zo. Een samenwerking waar we een hoop lol in hadden. Na een paar jaar was er een verzameling ontstaan van een kleine veertig liedjes en daar wilden we wat mee.

Het had heel wat voeten in de aarde voordat er een concreet plan was, maar toen werden er 12 liedjes uitgekozen die met echte instrumenten in een echte studio werden opgenomen en piccobello gemixt tot ze nog véél mooier waren dan de ruwe versie die in het audiotijdschrift te horen was.

Drie teksten zijn van mij; dat moet je maar geloven, want om auteursrechtelijk-technische redenen wordt dat niet op het album vermeld. Het is de vieste, de snelste en de ontroerendste. En nog een halve eenbenige. Ga nu zelf maar op Spotify luisteren welke dat zijn. Bas Bons, Bombarie. En vertel het vooral verder!