Als de nachten nog koud zijn, de dag nevelig begint, maar ’s
middags een stralende zon doorbreekt; als de koolmezen dan uitbundig hun
tweetonige roep laten horen en ergens een kraai vliegt met een snavel vol
nestmateriaal (of iets dat er verdacht veel op lijkt)…. Dan krijg ik een
lentegevoel. Ook al is het pas half februari.
De afgelopen dagen kreeg ik steeds meer zin om iets in de
tuin te gaan doen. Vandaag hebben H. en ik allebei vrij, Jammer genoeg blijft
de zon vandaag weg. De ijzige laag wit die de vorst vannacht op de grond heeft
achtergelaten blijft tot ver in de morgen liggen
Toch trekken we aan het begin van de middag de
tuinhandschoenen aan. H. knipt al het dode hout in de achtertuin weg en ik ga
een klimop te lijf, die ons hele tuinmuurtje voor aan de straat heeft
overwoekerd. Het is koud, maar van het trekken aan de klimop krijg ik het warm.
In één moeite door verover ik een halve meter tuinpad terug op de bodemkruipers
en dode bladeren die zich daar vanaf vorige herfst verzameld hebben.
Als ik mijn klus af heb en alle weggeknipte klimop en andere
rommel in een grote plastic zak heb gepropt, loop ik achterom en zie dat hier
ook hard gewerkt is. Bossen afgestorven takken liggen netjes op het terras en
de tuin ziet er opgeruimd en overzichtelijk uit.
Tevreden met ons werk gaan we naar binnen, waar het lekker
warm is. Als ik van achter mijn koffie naar buiten kijk, zie ik een grote bos
bloeiende sneeuwklokjes. Ik wist dat ze daar stonden te bloeien, maar eerder stonden
er stengels van een uitgebloeide plant voor..Een merel scharrelt rond op de
vrijgekomen plek.
Ik zie dat het randje grind tussen het huis en het terras
door vogels is omgespit. Langs de hele rand liggen steentjes op de
terrastegels. Ik zie ook dat de tegels groen zijn uitgeslagen, dat de
stammetjes brandhout een rommeltje zijn, dat verschillende struiken eigenlijk
verplaatst moeten worden … Hoe langer ik naar buiten kijk, hoe meer werk ik
zie.
Maar dat kan wachten. Ik negeer al die dingen en kijk er
overheen naar de mezen die aan een vetbol hangen. Ze zijn blij met het extra
voedsel nu het al een tijdje elke nacht vriest. Het is nog echt geen lente. Maar
soms alvast een beetje lentegevoel kan geen kwaad. Zo wordt er nog eens wat gedaan
in onze tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten