Mijn Frans
is niet slecht, maar zo vers uit Nederland is het even wennen. De receptioniste
van het hotel in Lille geeft ons een snelle waterval aan informatie. H. staat
begrijpend te knikken. ‘Sjonge, ik dacht altijd dat ik net wat beter in deze
taal was, maar blijkbaar is dat toch niet zo’, denk ik. Dan zegt het meisje dat
alles al bij het boeken is betaald, behalve de toeristenbelasting. Of we dat nú
willen voldoen. H. steekt zijn pas in het pinapparaat en leest verbaasd het
kleine bedrag. ‘Eh… ca n’est pas bien je pense.’ Daar valt hij door de mand.
Hij had niet begrepen dat het alleen de belasting was.
Na nog wat
doorvragen, weten we dat de deur niet met een sleutel werkt maar met een code,
dat we morgenochtend alsnog kunnen besluiten om het niet inbegrepen ontbijt
tóch te gebruiken en dat we nu meteen onze spullen op de kamer kunnen zetten.
Een uur later lopen we in het centrum van Lille, de meest Vlaamse stad van
Frankrijk. Het is onwaarschijnlijk zacht weer voor de tijd van het jaar. Bijna
kerst en je kunt gewoon buiten op een terrasje zitten (al is het wel prettig
dat die dan meestal verwarmd worden). Op de Grand Place is een uitgebreide kerstmarkt
en er staat een reuzenrad. Dat maakt het makkelijk om die centrale plek terug
te vinden.


Het is een
mooi begin van de kerstvakantie, een lang weekend Lille. Even helemaal uit de
dagelijkse routine. Een paar dagen dwalen over historische pleinen, langs
indrukwekkende kerken, door gezellige winkelstraatjes en langs mooie gebouwen
in art nouveau stijl. En af en toe iets lekkers bestellen op een terrasje. In
het Frans, waar ik bij nader inzien tóch net ietsje beter in ben dan H.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten