“Hoeveel weeg je?” vraagt de fysiotherapeut met de mooie
ogen.
“Eh, ergens tussen de 55 en 60 kilo .”
“Laten we dan maar van 60 uitgaan, dat is makkelijk
rekenen.”
Na zes weken rust mag mijn been nu weer voorzichtig belast
gaan worden. Om te beginnen met een kwart van mijn gewicht. Hoe doe je dat?
Nou, met een weegschaal.
De ouderwetse, analoge weegschaal staat midden in de kamer
en mijn fysiotherapeut kijkt zoekend rond.
“Nu hebben we iets nodig dat net zo hoog is, zodat je daar
met je linkervoet op kunt staan.”
“Een boek”, zeg ik meteen en hink naar de boekenkast. Ik
trek met één hand een dik kookboek tevoorschijn en hij legt het naast de
weegschaal. Bijna genoeg. Een groot formaat dichtbundel van Ted van Lieshout is
precies goed als aanvulling.
“Dat ik nou een dichtbundel ga gebruiken om op te staan…”
Hij lacht: “Ik zal hem onder het kookboek leggen. Dan sta je
er niet echt op.”
Met mijn ene voet op de boeken en de andere op de weegschaal
vind ik uit hoe het voelt om op één-en-een-kwart been te staan. Eerst plat op
m’n voeten en dan op mijn tenen.
Na vijf minuten oefenen mag ik het in de praktijk gaan
brengen. Voorzichtig en geconcentreerd probeer ik mijn rechtervoet elke stap
met ongeveer 15 kilo
te belasten. “Probeer je voet helemaal af te wikkelen.”
O ja… ik zet hem wel neer, maar vergeet er op te lopen. Ik
moet denken aan het boek “De mierenmoordenaar” van Julio Cortázar, waarin
instructies gegeven worden voor gewone handelingen, zoals huilen, zingen en
traplopen.
Ik krijg instructies om te lopen. Been naar voren strekken,
hiel neerzetten, afrollen naar de bal van de voet, de teen en dan met die teen
afzetten; voor een kwart!
Er is een groot verschil tussen hinken op krukken en lopen met krukken. Mijn schouders halen opgelucht adem. Maar aan het eind van de dag
protesteert mijn rechterbeen. Spierpijn. Ja logisch, als je na zes weken ineens
weer aan het werk moet. ’s Avonds doe ik even rustig aan, maar de volgende dag
ga ik weer aan de wandel: been naar voren strekken, hiel neerzetten, afrollen
naar de bal van de voet, de teen en dan (voor een kwart) afzetten. Nog even en
ik hoef er niet meer bij na te denken. En volgende week mag er een kwart bij.
Zo gaat ie goed!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten