Het Rijksmuseum voor een kwart van de prijs

Voor een dagje Rijksmuseum is het wel handig om de rolstoel mee te nemen. Al kan ik weer aardig uit de voeten, een hele dag lopen is toch echt te veel. We parkeren in Amsterdam Noord, gaan met de pont naar het Centraal Station en van daar af nemen we de tram. Ik klim voorzichtig de hoge treeplank op en zoek in de drukte vlug een zitplaats. H. tilt de opgevouwen rolstoel naar binnen. Dat zou in m’n eentje niet gelukt zijn. De Amsterdamse tram scoort een minpunt.

Vorige week was het week van de toegankelijkheid. Een jaarlijkse themaweek waarbij allerlei plaatsen gecheckt worden op toegankelijkheid en gastvrijheid. Ik ben benieuwd hoe makkelijk je het Rijksmuseum in komt op wielen.

Dat blijkt goed geregeld te zijn. Er is een draaideur waardoor je met de rolstoel naar binnen kunt en meteen in de ruime nieuwe hal terechtkomt. We moeten even zoeken waar we nu kaartjes moeten kopen, want de kassa’s waarop de rij buiten uitkomt, hebben we omzeild. Bij de kassa’s hier binnen is het rustig. We zijn meteen aan de beurt. “U bent gratis meneer”, zegt de kassamevrouw tegen H. “want u bent begeleider.” Het ene kaartje dat we wel moeten betalen, krijgen we voor de halve prijs, omdat we met een ING bankpas kunnen betalen. Actie van de bank. Zo kom je nog eens goedkoop een museum binnen!

We besluiten te beginnen bij het Aziatische Paviljoen op de benedenverdieping. Daarna doen we de tweede verdieping, want de Nachtwacht en het Melkmeisje willen we echt even bezoeken. En daarna zien we wel verder. Het Aziatische Paviljoen heeft een stel mooie verrassingen en als topstuk wat ons betreft twee meer dan levensgrote, houten tempelwachters waar we een tijd geïmponeerd naar blijven kijken.

Het is even zoeken naar de lift en dan maken we een ronde langs de publiekstrekkers van het Rijks. Afwisselend lopend en rollend. Rembrandt, Vermeer, Frans Hals, Jan Steen. Ik hou het meest van de portretten. We nemen er de tijd voor, liever bekijken we één verdieping rustig dan door het hele museum te willen racen. Als we de hele tweede verdieping rond zijn, roept een galmende dame om dat het half vijf is en dat het museum over een half uur gaat sluiten. Nog even naar de museumwinkel en dan nemen we de draaideur naar buiten.

In de passage speelt een muziekgroep met twee accordeons, een viool en een tuba. Er staat een hele kring mensen te luisteren en als het stuk afgelopen is, worden er flink wat muntjes in de vioolkoffer gegooid. Het stuk dat ze vervolgens spelen herken ik, al weet ik niet meteen hoe het heet. Toccata en Fuga van Bach, vind ik later uit. Wonderlijk, hoe die vier instrumenten kunnen klinken als een kerkorgel. We worden blij van deze muziek en gooien een briefje van vijf in de koffer voordat we omdraaien en op weg gaan naar een leuke plek om wat te eten. Leuk, zo’n dagje Amsterdam.