Maquette van Zunderdorp

In april is het twee jaar geleden dat mijn vader overleed. Bij het opruimen van zijn huis vonden mijn broer en ik de onderdelen van een bijna volledige maquette van Zunderdorp, waar hij zijn leven lang woonde. De piepkleine, houten huisjes, geplakt op stukken stevig papier, zaten in zes grote enveloppen. Die lagen misschien al tientallen jaren vergeten in een hoekje. We besloten dat we de maquette (ooit) af zouden maken.

Toen we op een ‘open huizendag’ samen in mijn vaders huis waren om op mogelijke kopers te wachten, (die niet kwamen,) puzzelden we alle losse stukken aan elkaar. We overlegden hoe we het zouden aanpakken om er iets moois van te maken. Een kadasterkaart uit de goede periode en op de goede schaal zou een mooi begin zijn, maar hoe oud was deze weergave van het dorp? Via Facebook probeerde ik daarachter te komen en kwam in contact met een Zunderdorper die erg geïnteresseerd was in de geschiedenis. Hij kwam kijken en we overlegden over welke huizen wanneer gebouwd of veranderd waren en in welke periode mijn vaders huisjes dus thuis konden horen. Het moest ongeveer in de jaren tachtig zijn.

Aan het eind van de dag gingen de huisjes weer in de enveloppen en ik nam ze mee. Een tijd lang gebeurde er niets, behalve dat we af en toe zeiden dat we toch echt een keer een afspraak moesten maken om aan de slag te gaan.

Een paar weken geleden werd ik opgebeld door geschiedenisliefhebber H. uit Zunderdorp. Organisatoren van een tentoonstelling in de kerk hadden iets gehoord over onze maquette en zouden die best graag willen neerzetten. In het laatste weekend van januari. Zouden we dat voor elkaar kunnen krijgen? H. dacht dat het wel moest kunnen, want zijn schoondochter was intussen ook enthousiast geworden over het project en zij had alvast een ondergrond gemaakt met als uitgangspunt een oude kadasterkaart. 

Wat een geweldige stok achter de deur! We maakten meteen een afspraak en op zaterdag 24 januari reden we (ondanks een laagje sneeuw en code 3 voor extreme weersomstandigheden) naar Zunderdorp. In de enorme keuken van H. lagen twee platen triplex met daarop een prachtig ingekleurde kaart op de schaal die we nodig hadden. Toen we de meegebrachte stukken papier met de houten huisjes op de kaart legden, paste het allemaal precies.

Voorzichtig lijmden we gave stukken op de kaart, knipten kapotte stukken papier weg of peuterden de huisjes er af om ze los op de nieuwe ondergrond te plakken. De kleuren van de oude en de nieuwe onderdelen pasten mooi bij elkaar en nu alles stevig werd vastgezet begon het steeds mooier te worden.

Het project was al een heel eind toen wij met zes lege enveloppen weer naar huis terug reden. Het laatste stukje laten we vol vertrouwen over aan de maakster van de ondergrond. Volgend weekend staat de maquette drie dagen tentoongesteld in de kerk van Zunderdorp. Ik denk dat mijn vader er wel trots op geweest zou zijn. Ik ben in elk geval trots op hém, want hij heeft heel precies met veel liefde en geduld al die huizen van zijn dorp op schaal nagemaakt.

 En straks kan iedereen ze zien.