“Laat deze
brief niet aan je ouders lezen!”
Dat staat
met grote letters op de envelop die op de mat ligt. De brief is gericht aan
mijn zoon J., die in Leiden op kamers woont, maar in de weekenden hier is. Ik
bekijk de envelop fronsend. Het is niet mijn gewoonte om de post van mijn
volwassen kinderen open te maken. Lijkt me logisch. Maar heeft de afzender van
deze brief er iets mee te maken wat onze afspraken zijn over privacy en post?
Als hij thuis
komt, geef ik J. de brief en zeg erbij dat ik het een raar opschrift vind. Hij
haalt zijn schouders op, maakt hem open, kijkt er een paar seconden naar en
zegt dan “Het is van een zorgverzekeraar die me als klant wil. Zal ik hem
meteen bij het oud papier gooien? Of wil je hem lezen uit wraak?”
Ik wil hem
wel lezen.
Dit is de
eerste zin: “Ouders niet in de buurt? Goed, dan kunnen we beginnen…”
Dan volgt
een betoog waarom de aangeschreven student er goed aan doet om zich te
verzekeren bij Besured Zorgverzekering. Op de opmerkingen over ouders wordt
niet teruggekomen. In de bijbehorende
folder staat zelfs: ‘Kijk snel (of laat je ouders kijken) op de website’.
Waarom
ergert deze manier van aanspreken me zo?
Daar moet ik
een tijdje over nadenken. Allereerst vind ik het kinderachtig. Zo’n eerste zin
past meer bij basisschoolkinderen dan bij studenten. Maar ik denk dat het me
vooral tegenstaat dat er een bondje wordt gesuggereerd tégen de ouders. ‘Jij en
ik hebben een geheimpje dat je ouders niet mogen weten.’ En dat terwijl het
gaat over geld en gezondheid. Zaken waarvan je hoopt dat je kind er open met je
over kan praten. Zoiets.
Als ik op ‘Besured’
google, zie ik dat ik niet de enige ben die het een rare manier van reclame
maken vind. Op de site ‘klachtenkompas’ schrijft iemand:
‘Mijn zoon
van 18 heeft een envelop ontvangen met opdruk "Laat deze brief niet door
je ouders lezen". De brief begint met "zijn je ouders uit de buurt?
Mooi dan kunnen we beginnen (oid). De inhoud gaat over een zorgverzekering voor
studenten. Hiermee wek je wantrouwen tov ouders terwijl vertrouwen juist heel
belangrijk is voor jonge volwassenen.’
Ik zie dat
de post vandaag pas is geplaatst. Vandaag viel ook die rare brief op de mat. Het
zal me dus niet verbazen als er binnenkort meer commentaar te vinden is. Van
ouders waarschijnlijk. Die maken zich drukker over dit soort zaken dan de
studenten die als schoolkinderen worden benaderd. Zij halen gewoon hun
schouders op en mikken zo’n brief in de oud-papierbak.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten