Gezellig samen blazen

Het is zeldzaam zacht buiten. Gewapend met bezems, een grashark, snoeischaren en meer gaan we aan de slag in de voortuin. Het lage muurtje aan de straat krijgt een korte, groene coupe in plaats van de woeste slierten klimop die de stenen overwoekerden. Tegelijk met de afgeknipte klimop, vegen we de herfstbladeren op waar de stoep vol mee ligt. Het is een dankbaar klusje: met een grashark haalt H. de bladeren bij elkaar in een paar grote stapels die ik vervolgens in de groenbak schep. Zo gebeurd.

Als de groenbak vol zit en de voortuin er best netjes uitziet, gaan we een eindje fietsen. We zijn niet de enigen die het lekker weer vinden om buiten te zijn. Behalve dat we veel andere fietsers tegenkomen, horen we op verschillende plaatsen tuinbezitters in de weer met hun apparatuur. Bladblazers vooral. We vragen ons hardop af waarom iemand toch een bladblazer zou gebruiken voor iets dat zo makkelijk met een simpele grashark kan.

Door de kale struiken bij een boerderijtje zie ik iemand in de weer met zo’n lawaaimonster en het valt me op dat deze er vrij zwaar uitziet. De man zwaait het apparaat eindeloos heen en weer om een paar vierkante meters gras bladvrij te maken. Misschien is het toevallig een onhandige tuinier, maar als ik dit zo zie, kost het werken met een bladblazer meer energie dan met een lichte hark. Nog afgezien van de elektriciteit!

Weer thuis google ik op ‘bladblazers’ en vind een paar leuke wetenswaardigheden. Bijvoorbeeld dat vorig jaar een theatercollectief in Tilburg het muziekspektakel ‘de BladBlazerSymfonie’ presenteerde. En dat er een website is waar mensen hun klachten over de herrie en zinloosheid van bladblazers kunnen deponeren: www.bladblazen.nl.

Maar wat je vooral vindt met dit trefwoord, is een eindeloze lijst van winkels die bladblazers in vele soorten en maten verkopen. “Als in de herfst de bladeren weer vallen is het vaak niet meer te doen om alles aan te harken en in een ton te scheppen. Met een blazer blaas je alle bladeren eenvoudig bij elkaar,”

Die tekst moet de lezer overtuigen van het nut van het apparaat. Wat er vervolgens met de bladeren moet gebeuren, blijft onduidelijk. Toch in die ton scheppen? Of gewoon weer laten wegwaaien zodat je morgen lekker weer met de bladblazer kunt blazen? Het schept zo’n fijne band met de buurt, leuk samen blazen. Misschien moeten we die ouderwetse grashark dan toch maar eens inwisselen voor zo’n gezellig blaasapparaat.