Roald Dahl en Arnhemse Meisjes

Voor mijn werk ga ik naar de kinderboekwinkel in Arnhem om daar de eigenares te interviewen. We maken namelijk een themanummer over Roald Dahl; een cd over zijn leven en werk met veel audiofragmenten. Omdat de kinderboekwinkel in Nijmegen – van dezelfde eigenaars als die in Arnhem – destijds geopend is door Roald Dahl himself, wilden we daar graag een interview over.

Ik word vriendelijk ontvangen in de ruimte boven de winkel, waar de tafel vol ligt met vellen papier. Carole en Bart de Mooij zijn bezig hun beide kinderboekwinkels over te dragen. In Nijmegen is de nieuwe eigenares al begonnen en de winkel hier in Arnhem gaat in januari in andere handen over. Nu gaan er uitnodigingen de deur uit voor een afscheidsfeest. “Zullen we eerst onze handtekeningen eronder zetten en ze dan kopiëren? Of gaan we ze allemaal persoonlijk ondertekenen?” vraagt Carole. Ze besluiten dat niemand erover zal vallen als het op de makkelijke manier gaat. Om te beginnen zal Bart 150 kopieën maken.

Maar een ronkende kopieermachine is geen prettig achtergrondgeluid bij een audio-interview, dus gaat ie na vijftig kopieën uit. De rest komt nog wel. Terwijl Bart op de achtergrond zachtjes met papieren ritselt (in de winkel beneden is het rustig genoeg voor de verkoopster die vandaag meewerkt) zet ik mijn opnameapparaatje aan en beginnen we met het gesprek.

De opening van de Nijmeegse Kinderboekwinkel was in 1987, dus bijna dertig jaar geleden. Carole pakt er een map bij met brieven en knipsels en terwijl ze vertelt, komen de herinneringen boven. Het contact met de beroemde schrijver begon een paar jaar eerder, toen ze hem in een brief liet weten dat ze de GVR niet alleen een erg leuk boek vond, maar dat de Nederlandse vertaling ook geweldig was. “Zoiets weet zo’n schrijver natuurlijk niet”, zegt ze. Hij schreef een vriendelijk briefje terug en bij een volgend bezoek van hem aan Nederland maakten ze kennis.

Een rode draad in het contact met Roald Dahl waren Arnhemse Meisjes. Die koekjes vond hij fantastisch. In “Roald Dahl’s kookboek” is een recept van deze koekjes opgenomen met een heel verhaal erbij waarin de Kinderboekwinkel een rol speelt. De versie van Carole is een beetje anders dan die van de schrijver zelf in het kookboek. Ze vertelt hoe Dahl - “hij vond zichzelf wel erg belangrijk” - na het proeven van de Arnhemse Meisjes haar zoontje naar de bakker stuurde om het recept te gaan vragen. “Ga jij eens even naar de bakker om het recept te halen, en zeg maar dat ze een boek van mij cadeau krijgen.” Carole lacht: “ten eerste was dat boek natuurlijk niet van hem maar van ons, en ten tweede: dat hij het zo vanzelfsprekend vond dat de bakker zijn geheime recept wel even voor hem mee zou geven … dat was wel tekenend voor hem.”

Hij kreeg het recept, maar vermoedelijk was er iets uit weggelaten. “al waren de koekjes nog zo goed, we zijn er nooit in geslaagd de kwaliteit van die in Arnhem te evenaren,” staat in het kookboek. Carole laat me het recept en het verhaal erbij zien en maakt een kopie voor me. Leuk om ook in de Roald Dahl special te stoppen. Samen met de kopie geeft ze me ook een uitnodiging mee voor het afscheidsfeest. Als ik later in de trein de papieren uitvouw om ze rustig door te lezen, zie ik onderaan mijn uitnodiging met pen geschreven de ondertekening. Hartelijke groet, Bart + Carole.