Op een dinsdag komt mijn Amsterdamse dochter E. eten. Ze
vertrekt meteen na haar werk hierheen en zit meteen vast in het verkeer. We
eten dus laat.
’s Avonds zit ze gezellig op een kussen voor mijn voeten,
zodat ik haar schouders kan masseren. Ze is moe van haar drukke baan en een
misschien-wel-aankomend-griepje. Halverwege de film die we aan het kijken zijn,
beginnen haar ogen dicht te vallen en kondigt ze aan dat ze gaat slapen.
Woensdag heeft E. vrij genomen om met haar autootje naar
de garage te gaan waar ze hem pas gekocht heeft, hier in de buurt. Er moest nog
iets geregeld worden.
We rijden er met twee auto’s heen, zodat we door kunnen
naar Nijmegen.
Het is een druilerige, grijze dag, maar daar laten we ons
niet door weerhouden. Onder onze paraplu’s lopen we door de stad. We zoeken een
leuke plek om te lunchen en tot onze verbazing zit het daar stampvol op deze
gewone, doordeweekse woensdag.
Dan gaan we naar kaashandel De Wit. Een geweldige,
ouderwetse winkel waar ze niet alleen honderd soorten kaas verkopen, maar er
ook alles over weten. We willen vanavond kaasfondue eten met groente om te
dippen en we krijgen een mengsel mee van geraspte gruyère, emmenthaler en
appenzeller.
Als we weer thuis zijn, autootje opgehaald bij de garage,
gaan we na een tijdje aan de slag met de kaas. Wijn in een pannetje, kaas
beetje bij beetje erbij en langzaam laten smelten. Het duurt eindeloos voordat
het mengsel mooi egaal is, maar net als we de moed bijna opgeven, begint het er
ineens goed uit te zien. Het pannetje met kaas gaat op een warmhoudplaatje en
met z’n drieën halen we er enthousiast broccoliroosjes, stukjes wortel en
bleekselderij door. Bij elke dip vormt de kaas lange, kleverige draden en
terwijl we allerlei technieken uitproberen om netjes een hap naar het eigen
bordje over te hevelen, raken we met elkaars kaasdraden in de knoop en krijgen
we de slappe lach. Het is een vrolijke, kazige maaltijd.
En na het eten gaat ze weer, want morgen moet er gewoon
gewerkt worden.
Ik geef haar een knuffel.
“Rij voorzichtig!” Ik zeg het tegelijk met H.
Dan is ze weer weg. Een kleine anderhalf uur later krijg
ik een whats app berichtje: “thuis 😊”
Lekker snel. En lief dat ze het even laat weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten