Mario é Luigi

'Pakje voor jullie.’
De bezorger geeft me een rechthoekig, niet erg groot pakketje, dat verrassend zwaar aanvoelt. Wie heeft er iets besteld? Ons adres staat er op en de achternaam van H., maar de voorletters kloppen niet. Zoon J. doet zijn bestellingen wegens privacy-redenen altijd op fantasienamen.
Ik leg het op tafel en vergeet het. Een paar uur later heeft H. het opengemaakt en vind ik het pakketje terug in de koelkast.

De koelkast? Jawel, het blijkt de ingrediënten te bevatten voor een pizza-workshop. Bovenop een papier met een stuk of wat QR codes. Geen informatie over afzender, reden, tijdstip of wat dan ook. We vragen ons van wie het pakket kan komen, of het soms voor iemand anders bedoeld is, maar het adres is echt dat van ons: straat, huisnummer én postcode. Maar wel verkeerde initialen…

Nieuwsgierig bekijk ik het papier met QR codes. Zou het soms een geraffineerde truck zijn van hackers? Lijkt me sterk, maar voor alle zekerheid google ik eerst Mario e Luigi, het restaurant waar de spullen vandaan komen. Dat bestaat en biedt inderdaad pizza-internet-workshops aan. Ik waag het erop. De eerste code leidt naar een youtubefilmpje waarin ‘Luigi’ ons welkom heet. Niets over de gelegenheid of de afzender.

De volgende codes zijn van vervolgfilmpjes. Het maken van de bodem, het voorbakken van de bodem, het beleggen, het afbakken en er is ook nog een Italiaanse playlist. We besluiten vrijdagavond dan maar pizza te maken.

Twee zakjes met deeg zijn er. Volgens de aanwijzingen strooien we semolina (klinkt veel mooier dan griesmeel, wat het gewoon is) op het aanrecht, laten het zachte deeg er op glijden en H. laat het aan mij over om het met de hand uit te duwen tot een ronde bodem, die dan in de koekenpan moet worden voorgebakken. Dan gaat er tomatensaus over, salami voor H., kaaskorrels (volgens het filmpje mozzarella) en verder is er nog een zakje parmezaan en zou er pesto moeten zijn, die ontbreekt. Geeft niet, dat hebben we wel in huis.

Op eigen initiatief gaat er nog ui, paprika en bij mij olijven bij en dan moet de echte Italiaanse pizza nog een minuut of zeven in de oven.  
Het worden twee verrassend lekkere pizza’s.
Wat het verhaal achter het pakket ook mag zijn, we hebben er plezier van. Het is alleen te hopen dat er niet ergens in de buurt iemand met dezelfde achternaam tevergeefs op z’n pizza-pakket zit te wachten.