woensdag 27 oktober 2010

Wonen aan het water

Maandag. Het weer is goed en H. leent het waadpak van de buurman om het overtollige riet weg te gaan trekken en een wilg aan de waterkant te knotten.
Ik laat de oever aan hém over en ga met een snoeischaar de planten langs het pad te lijf. Ik knip alle oude, dorre stengels uit de kogeldistel en daar komt nog een verrassende late bloei te voorschijn. De monnikskap staat verborgen achter een bossige herfstaster blauw te wezen en tussen de donkere, verschrompelende besjes van het hertshooi piepen nog wat enthousiaste nieuwe gele bloemetjes.
Als ik sta te bedenken waar ik moet beginnen om een verwaarloosd stuk border aan te pakken, roept H. mijn hulp in. Op het waterterras ligt een stapel riet met daar bovenop een grote wilgentak. Er komen nog meer takken aan en daar moet plaats voor gemaakt worden. Zonder veel enthousiasme begin ik aan de tak te zeulen. Hij past maar net op ons minigrasveld. Bij de volgende tak krijg ik de slag een beetje te pakken en als de hele boom gesnoeid is, heb ik m’n fleecetrui uitgetrokken en stort ik me op de verwerking van de enorme takken.
Met een snoeischaar de kleine zijtakken er af en met een zaag de grotere. De kale stukken geef ik door aan H. die inmiddels een werkbankje heeft opgezet en de armdikke takken tot handzame blokken brandhout verzaagt.
Als er alleen nog afval op het gras ligt en de houtblokken netjes zijn ondergebracht, gaan we even zitten onder de blauwe lucht. Ik voel m’n rug een beetje.
Er moet nog meer riet weggetrokken worden en er is nog een tweede wilg te knotten, maar voor vandaag is het wel genoeg geweest. We lopen het trappetje af naar het waterterras en kijken over de rietberg naar het water dat vreemd breed lijkt. Eén pol riet is zorgvuldig met rust gelaten. De plek waar ieder jaar een meerkoet nestelt.
Hardop vragen we ons af of het waterschap ons net als vorig jaar zal sommeren om ook deze pol weg te halen. We zullen wel zien. In elk geval vinden we zelf dat we onze oever prima verzorgen. En tevreden lopen we naar binnen om te gaan koken.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Luxe etentje

Als cadeau gaan we uit eten in een sterrenrestaurant. Het  is een dubbel verjaardagscadeau: H. en dochter E. zijn allebei in maart jarig en ...