Even heb ik overwogen om dit jaar e-cards te sturen in plaats van echte post, maar daarvoor hou ik zelf toch te veel van het geklepper van de brievenbus en het openmaken van de enveloppen. Bovendien heb ik een heel stel oude tantes die helemaal geen email hebben.
Kaarten dus. Best leuke vind ik zelf.
Als ik terug kom van de brievenbus ligt de tafel nog vol: adressenboekje, pen, enveloppen, overgebleven kaarten en lege doosjes. Omdat deze maand vanwege de sneeuw het oud papier niet is opgehaald, puilt de krantenbak nogal uit. Ik vouw de doosjes open zodat ze minder plaats innemen en zie dat ze heel vernuftig in elkaar zitten. Uitgevouwen is het een bouwplaatje geworden.
Ik kan het niet laten even te proberen hoe het doosje weer ín elkaar moet. Het gaat makkelijk. Daar moet iemand aandachtig mee bezig geweest zijn: precies bedenken hoe zo’n doosje uit één stuk karton gesneden moet worden, op de goede plaatsen gevouwen, en zo zonder lijm of nietjes een stevig kaartendoosje vormt. Wie bedenkt zoiets? En doe je dan de hele dag niets anders dan doosjes ontwerpen? Deze zijn goed gelukt.
Na een korte aarzeling gooi ik ze toch bij het oud papier.
Het ging tenslotte om de kaarten. En die zijn nu onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten