Phytomer de luxe

Samen met mijn dochter E. heb ik een afspraak in de sauna. Ontspanning, intensieve reiniging en diepere verzorging van gezicht en decolleté is wat ons te wachten staat. Maar eerst moeten we de auto nog kwijt zien te raken. Dat valt niet mee, want de week tussen kerst en oud en nieuw is de meest gewilde saunaweek van het hele jaar. We parkeren een kilometer verderop en haasten ons door de sneeuw terug. Nog bijna op tijd melden we ons bij de balie en worden daar meteen opgehaald voor onze luxe-behandeling.
Even later liggen we op en onder zachte, witte handdoeken en krijgen eerst een rugmassage en een zeekleipakking. Het is een ingepakte plak, die de rest van de behandeling onder je rug blijft liggen en daar af en toe zachtjes bubbelt.
Mijn gezicht wordt met een lotion schoongemaakt, er wordt iets verzachtends opgesmeerd en met een zacht warm doekje weer afgedept, iets weldadigs ingemasseerd en nog weer iets anders aangebracht. Tussendoor worden oneffenheden uitgedrukt en m’n wenkbrauwen binnen de perken gehouden.
Het meisje dat dat alles met zachte handen doet, lispelt af en toe een mededeling over wat er komt of een vraag over wat ik zelf gebruik voor mijn gezichtsverzorging. Dat is gauw beantwoord. Niets eigenlijk.
Niet goed. Als het zo koud is, droogt je huid uit, en moet je er toch eigenlijk wel iets vochtinbrengends op smeren. Bij die mededeling blijft het; er worden geen merken gepropageerd. Sympathiek.
Mijn dochter is langer van stof. Zij is enthousiast afnemer van allerlei dag-, nacht-, en andere crèmes. Altijd op zoek naar het wondermiddel dat haar gezicht net zo zacht en glad zal maken als het nu lijkt dankzij foundation en zorgvuldige make-up.
Na een ruim uur gaan de haarnetjes af en worden de kleipakkingen verwijderd. Nog één keer de warme, natte doekjes voor het laatste restje klei en dan mogen we van de stoel af. Aankleden, betalen en de koude buitenlucht in.
‘Dank je wel mam’, zegt E. terwijl we make-uploos en met plakkerige haren naar de auto lopen. We kijken elkaar aan en schieten in de lach.
Dan rijden we naar huis, waar we ons nog lang heerlijk schoon en ontspannen voelen.