zondag 15 mei 2011

Haar

Mijn dochter is thuis dit weekend, na een vakantie van bijna twee weken in Taiwan. Ze was bij haar vriend, die daar vijf maanden studeert. Ze heeft cadeautjes voor ons meegebracht en verhalen. Taiwan is zo anders en bijzonder. Samen hebben ze allerlei mooie plekken bezocht, mensen ontmoet, plezier gemaakt en veel en lekker gegeten.
“Iedereen keek naar ons”, vertelt ze: “Ik snap nu ongeveer hoe het voelt als je beroemd bent. Nou, dat is echt niet altijd leuk!”
Hoewel ze graag superbruin terug was gekomen, bleef ze ondanks de hitte behoorlijk blank. De mensen in Taiwan vinden dat juist prachtig. Zij beschermen zich met parapluutjes tegen de zon en op het strand zie je niemand in badkleding. Ze zwemmen met kleren aan. De witte benen van E. kregen veel bewondering. “Soms dacht ik dat ze m’n been er wel af wilden zagen en bij zichzelf er aan doen”, grinnikt ze.
Ze blijft een lang weekend. Aan de huiskamertafel zit ze met haar laptop te ploeteren op een schoolopdracht en te skypen met haar vriend. ’s Morgens is ze aan het douchen als ik in de badkamer wil en onder het eten zucht ze demonstratief als haar vaders tafelmanieren haar niet aanstaan. Als we samen boodschappen doen, probeert ze allerlei extraatjes van me los te krijgen. Het hoort er allemaal bij en ik geniet er van om haar thuis te hebben.
Maar dan komt de vraag die altijd gegarandeerd ruzie oplevert: “Mam, wil je dit weekend m’n haar verven?” Toen ze klein was, was ze blond, mijn dochter, maar ze verft haar haar al jaren donker. Dat vind ik prima, als ik het maar niet hoef te doen. Ik begin dan ook met tegenpruttelen. Maar keihard nee zeggen is me nog nooit gelukt, en ook deze keer zwicht ik zuchtend voor haar gesoebat.
In de badkamer zit ze op een krukje met een oude handdoek om haar schouders en vertelt me wat ik moet doen en hoe. Ik vind het een rotklus en mopper terwijl ik het vieze spulletje goed probeer aan te brengen. Zij moppert als ik per ongeluk verf op haar oor smeer of als ik ergens een plukje vergeten ben. Ik ben blij als het flesje verf leeg is, de plastic handschoentjes uit kunnen en de donkerbruine vlekken op de badrand zorgvuldig verwijderd zijn. Uitspoelen mag ze zelf doen.
Als ze een uurtje later beneden komt is haar bobline weer strak geföhnd en donkerder dan ooit. Haar huid steekt er extra blank bij af. Tevreden gaat ze buiten in de zon zitten. Misschien lukt het in de Hollandse zon wel om bruin te worden.

1 opmerking:

  1. Grappig: mijn donkerharige jongste wil juist een wat lichtere tint. Toen ik haar laatst zag, was het té licht uitgevallen - een beetje rood dus. "Lijk je tóch een beetje op je moeder", zei ik.

    BeantwoordenVerwijderen

Luxe etentje

Als cadeau gaan we uit eten in een sterrenrestaurant. Het  is een dubbel verjaardagscadeau: H. en dochter E. zijn allebei in maart jarig en ...