Zoeksystemen

“Zzz...het meest wakkere boek over slapen”. Dat is de titel waar ik in de bibliotheek naar op zoek ben. In de computer zie ik dat het aanwezig is. Maar waar?
Er is een plaatsingscode, maar cijfers vinden ze in de bibliotheek ouderwets. “Lichaam en Gezondheid” is mijn codewoord. Om dat thema te vinden moet ik vooral naar het icoontje kijken, is mij eens uitgelegd. Op een lijst staan alle thema's onder elkaar en omdat de logica van de volgorde mij ontgaat, moet ik goed opletten. PIM heet dit systeem. Presentatiesysteem Informatieve Media. Ik las dat het is ingevoerd omdat het 'tegemoet komt aan het snuffelend zoekgedrag van bibliotheekbezoekers'.
Pech als je gericht naar een boek zoekt. Tegen wil en dank snuffelend vind ik het toch.
In de fictie-kast ga ik nog even kijken of er nieuwe jeugdboeken staan die ik wil lezen. (Ik moet m'n vakgebied een beetje bijhouden.) Ook hier is het systeem de laatste jaren intuïtiever geworden. Persoonlijk heb ik het alfabet altijd een handig en overzichtelijk hulpmiddel gevonden. Maar dat is hier in de bibliotheek duidelijk op het tweede plan gekomen. Allereerst wordt uitgegaan van een genre-indeling. “Spannend”, “Je Leven”, “Dieren” , “Geschiedenis”... De thema's zijn in grote letters op de rug van elk boek te lezen. Over de auteursnamen heen geplakt.
“Unenge” is de naam die ik zoek. Zijn boek gaat over gamen. Ik gok dat het onder “Je Leven” valt en schat in waar de schrijvers met een U ongeveer zullen staan. Gelukkig ben ik vrij handig met het alfabet. Ik hoef maar een stuk of vijfentwintig boeken uit de kast te trekken om de auteursnaam te kunnen lezen. Is dit snuffelend zoekgedrag?
Terwijl ik naar m'n volgende titel zoek, vraag ik me af of kinderen straks het alfabet niet meer hoeven te leren omdat dat niet meer nodig is. Of de icoontjes het echt zullen winnen van de letters en cijfers.
Een mens moet met z'n tijd meegaan en niet bang zijn voor venieuwingen. Daar ben ik van overtuigd. Maar kan dan iemand me uitleggen waarom deze vernieuwing een verbetering is?