Na een paar dagen mist ze de sportschool en gaat buiten hardlopen. Helemaal zonder coach kan ze niet; ze neemt haar i-phone mee met de app “runkeeper”. Een strenge vrouwenstem houdt haar prestaties bij en als ze terug is, kan ze bekijken hoe ver en hoe hard ze liep, wat de route was en hoeveel calorieën er verbrand zijn.
“Ha, dan wil ik em ook”, roep ik en download de strenge vrouw op m’n eigen telefoon. Na een tijdje prutsen heb ik alles ingesteld en ga een rondje fietsen. Onderweg vertelt m’n coach regelmatig wat de afgelegde afstand is en hoe lang ik over een kilometer doe.
Weer thuis kijk ik op het schermpje naar een overzicht en zie tot mijn verbazing dat ik afgelopen dinsdag mijn eerste sessie heb gemist van 3,2 kilometer “easy run”. Het is aangegeven met een beschuldigend rood bolletje. Vandaag is 12 kilometer fietsen met een groen vinkje aangetekend. Maar zaterdag moet ik volgens het schema weer een “easy run” lopen.
Voor de komende weken staan er oplopende hardloopsessies gepland, terwijl ik bij mijn weten alleen maar het voornemen had ingetypt om drie keer per week minimaal 10 km. te fietsen.
Nieuwsgierig scroll ik verder en zie waar het plan toe moet leiden: een “10 km race day” op 13 april, waarbij racen duidelijk lopen is en niet fietsen.
Interessant, zo’n app.
Ik besluit mijn virtuele coach aan te houden en uit te proberen wat ze ervan vindt als ik gewoon mijn eigen plan trek. De race day op 13 april krijgt een kruisje op de kalender. Dan ga ik iets sportiefs doen. Je hebt zo’n app tenslotte niet voor niets.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten