Goedkope dildo’s en chique vibrators

Op donderdagmorgen even voor tienen sta ik voor de deur van een seksshop. “EroWorld” staat er groot op de gevel. Tussen Ero en World de afbeelding van een naakte vrouw in verleidelijke pose en een wereldbol . De brede, matglazen deuren zijn dicht. Ik duw ertegen, maar de winkel is duidelijk nog niet open.
Wat nu?
Om tien uur heb ik een afspraak. Sinds het succes van “Vijftig tinten grijs” is seks en erotiek een hype. Kranten en tijdschriften wijden er lange, serieuze artikelen aan, op de tv zijn informatieve, educatieve en documentaire-achtige series over seks aan de orde van de dag. Van “7 Days of Sex” tot “Passie in de Polder”. Net 5 riep zelfs de maand november uit tot Vijftig Tinten Grijs-maand.
Voor onze kwartaal-uitgave “Trends” kunnen we er dus eigenlijk niet omheen. Seks als trend. Er zijn artikelen genoeg om een audiotijdschrift mee vol te lezen, maar we willen er ook eigen reportages in hebben.
Daarom sta ik hier om tien uur te zoeken naar de bel van Ero World. Maar die is er niet. Juist als ik mijn telefoon pak om dan maar op te bellen, komt er een vrouw naar de garagedeur naast de winkel lopen. Ik vertel haar dat ik een afspraak heb voor een interview en ze bevriest in haar beweging. “Ow, shit!”
Ik schiet in de lach. “Heb ik u gesproken aan de telefoon?”
Dat klopt. Ze draait zich om en stelt zich voor als H., de manager van de winkel. Een paar minuten later staan we met koffie achter in de seksshop. Ik vertel nog eens waar ik voor kom en stel voor dat we door de winkel lopen terwijl zij uitleg geeft. Voordat we beginnen, drinken we onze koffie op. H. vraagt naar eerdere onderwerpen van Trendsnummers en we praten over mijn werk en het hare. Wonderlijk genoeg voel ik me volkomen op m’n gemak tussen de dildo’s en butplugs.
Dan lopen we door de lange pijpenla terug naar de deur. Daar beginnen we bij de dvd’s, de sexy panties, de bonbondozen met pikante lingerie. H. vertelt over clubkleding en laat allerlei speelpakjes zien. We komen bij een grote vitrine met vibrators. Grote roze en paarse kunstpenissen staan in lange rijen naast en boven elkaar. “Dit zijn de goedkoopste”, vertelt H. “die raad ik aan voor beginners. Sommige mensen vinden het echt niks, en dan is het zonde als je een dure vibrator koopt waar je nooit meer wat mee doet.”

Verderop staat een bescheiden kast met duurder materieel. Het merk Lelo doet niet aan nep-piemels. Hun vibrators zijn gestileerd en glanzend. “als je deze ergens in je huis hebt liggen, hebben negen van de tien mensen geen idee dat het een vibrator is”, zegt H.
Dan vertelt ze over adviezen die ze wel eens geeft. Soms komen er onzekere, jonge vrouwen binnen, meisjes die denken dat zij de enigen zijn bij wie het allemaal niet vanzelf gaat. “Dan ga je niet zoiets zeggen als ‘dat heb ik nooit!’” Verderop is een kast met vacuum-apparaten. Een hulpmiddel voor mannen die em niet meer zo goed omhoog kunnen krijgen. “Laatst kwam er een ouder echtpaar voor zo’n apparaat. Op doktersadvies. Dat hoeven ze natuurlijk helemaal niet aan mij te vertellen. Ze kunnen gewoon zo’n ding kopen en weggaan. Maar die man zeí het gewoon, en dat vind ik toch wel knap.”
Ik krijg steeds meer sympathie voor H.
Het is de eerste keer dat ik in een seksshop rondloop en eerlijk gezegd had ik een beetje een ranzig, smoezelig beeld van zo’n plek. Ik ben verrast door het respect waarmee H. over haar klanten praat.
Na een half uur zijn we rond. Ik krijg nog een kop koffie en pak mijn spullen in. Even later vertrek ik met materiaal voor een leuke reportage. Opgewekt trek ik de deur van de seksshop achter me dicht.
Weer een vooroordeel gesneuveld.