We hebben een relaxed dagje met z’n tweeën. Rustig opstaan,
boodschappen doen, beetje in de tuin werken, in de zon zitten en een diner voor
twee. Gewoon thuis, zelf gekookt, maar wel lekker.
Voordat we aan de (kleine) afwas beginnen, loopt H. naar de
cd-speler om muziek op te zetten. Terwijl ik de glazen in het water leg, begint
er een knetterharde intro van Bonnie Raitt. “Hé, kan dat niet wat zachter?”
roep ik, maar H. vindt van niet. Zo komen we vast in de stemming voor morgen.
Ja, morgen. Dan gaan we naar Rotterdam voor een avondje North Sea Jazz. Onze
favoriet van het programma is Bonnie Raitt.
Dansend en meezingend met de muziek wassen we af. “Ik hoop
dat de buren het ook mooi vinden,” roep ik, want de achterdeur staat wijd open.
“Tuurlijk”, zegt H. zorgeloos.
We luisteren de hele cd en er komt niemand klagen.
“Morgen verder”, zegt H. als Bonnie is uitgezongen, en dan
kruipen we achter de computer om te kijken waar we ook weer allemaal heen
willen morgen en om de kaartjes uit te printen en om te kijken hoe we gaan
rijden… North Sea Jazz, we hebben er zin in!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten