vrijdag 5 juli 2013

Workshop visagie

“Bestemming bereikt”, zegt de Tomtom. 
Tot onze verbazing staan we op een industrieterrein. Maar het klopt wel. “Studio Belezza” zien we op de gevel van het gebouw staan en daar moeten we zijn.
Het verjaardagskadootje dat ik van mijn dochter krijg, is een workshop visagie voor twee personen. Leuk om te geven, leuk om te krijgen, want we gaan samen. Er zullen acht personen deelnemen aan de workshop en onderweg zeg ik bezorgd:
“Straks zijn het allemaal meiden van twintig en dan zit ík daar tussen.”
E. grinnikt:
“Straks zijn het allemaal vrouwen van vijftig en dan zit ík daar tussen.”
Het blijkt gelukkig een gemengde groep te zijn.
We beginnen met koffie en thee en een voorstelrondje. Iedereen vertelt wat ze dagelijks zoal aan make-up draagt en dat varieert van “bijna niets” tot “ik ga nooit de deur uit zonder foundation, oogschaduw en mascara!”
Ik zit tamelijk dicht bij “bijna niets”, terwijl E. meer in de buurt van het andere uiterste komt.

Het meisje dat de workshop geeft, doet dat op een prettige manier. Het is geen verkooppraatje en er is ruimte voor ieders eigen smaak, maar ze geeft wel duidelijke tips en adviezen.
Iedereen krijgt van haar 2 kleuren oogschaduw aangereikt en aanwijzingen over het aanbrengen daarvan op één oog. Voor het andere oog kies je je eigen favoriete kleuren. Dan wordt er vergeleken. Welke combinatie ga je nu kiezen voor beide ogen?
Een paar uur lang zijn we alle acht ijverig in de weer en dan moeten we ineens haast maken. Het is tijd voor foto’s.
Samen met E. ga ik de fotostudio binnen, waar de fotografe ons om de beurt op een kruk zet, laat draaien, achterover leunen, omkijken, glimlachen, en intussen schiet ze achter elkaar tientallen foto’s. We mogen er allebei één kiezen, dat is bij de prijs inbegrepen. Omdat ik niet kan kiezen, koop ik er nog eentje bij.
Dan ruimen we alle gebruikte spullen op en geven de workshopleidster een hand. Ze is al materiaal aan het klaarzetten voor een volgende ronde. We zwaaien even naar de medecursisten die er nog zijn en lopen naar het parkeerterrein.

Stevig in de make-up rijden we naar huis en onderweg evalueren we de ochtend. Het was een leuke workshop, al zullen we lang niet alles gaan toepassen wat we geleerd hebben. Voorzichtig geef ik E. een lippenstiftzoen: “Dank je wel voor m’n verjaardagskadootje.”

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...