zondag 26 april 2015

Bed, bad, brood en een schoon huis voor de Peruanen

Zou talent voor huishouden iets zijn dat in je genen zit? Mijn moeder was een rommelkont. Ze vond veel andere dingen leuker en belangrijker dan een keurig huis waar alles glom. Toen ze met mijn vader trouwde, werd ze niet meteen enthousiast ontvangen. De omgeving vond haar niet huishoudelijk genoeg. Het kwam goed. Later was ze een gewaardeerd dorpsgenoot. Maar niet vanwege haar gaven op het gebied van poetsen, stoffen en opruimen.

Het is dus verklaarbaar dat ik ook geen uitblinker ben op dat gebied, of het nou vanwege die genen is of gewoon door het ‘slechte’ voorbeeld. Omdat mijn huisgenoten allebei fulltime werken en ik parttime, is het redelijk dat ik het meeste doe in huis. Maar om nou hele dagen aan een schoon huis te besteden is toch niet mijn roeping. Een paar dingen hou ik echt wel bij, zoals badkamer en toilet. Stofzuigen gebeurt ook wel met enige regelmaat, maar er zijn in mijn huis altijd stoffige hoekjes, vensterbanken die nodig eens een sopje moeten hebben en vooral overal stapels boeken, tijdschriften, post en andere papieren.

Onze redding van de algehele vervuiling is onze gastvrijheid. Als we vrienden of buren uitnodigen om bij ons te komen eten, is dat een goede reden om al het rondzwervende papier weer eens van de tafels en stoelen te halen; en als er mensen komen logeren betekent dat een stevige schoonmaaksessie, want je wilt toch altijd een beetje een goede indruk maken.
Deze week pak ik in etappes verschillende slaapkamers aan, want we krijgen vier gasten uit Lima. Het zijn de ouders van een Peruaanse vriendin van onze dochter en nog een echtpaar. Ze doen een trip door Europa en hadden die zó gepland dat ze toevallig op 26 april op Schiphol aankomen. Dat geeft een praktisch probleem bij het boeken van een hotel: A) De prijzen (toch al hoog in Amsterdam) zijn extra hoog. B) Alles is al volgeboekt vanwege Koningsdag. Vandaar de vraag van onze lieve dochter of ze dan niet bij ons mochten logeren.


Natuurlijk mogen ze bij ons logeren. We houden van gasten, vooral uit verre buitenlanden. Als ze het leuk vinden kunnen we ze iets van ‘het gewone leven’ in Nederland laten zien. Een gewone, landelijke feestdag op 27 april bijvoorbeeld. We hoorden dat ze al geïnstrueerd waren om oranje T-shirts mee te nemen. Verder kunnen we onze beroemde, Hollandse dijk laten zien langs de Waal. Een paar molens zijn in de buurt ook nog wel te vinden.

We zullen ze hier met open armen ontvangen en niet alleen bed, bad en brood bieden, maar ook gezelschap, cultuur en vriendelijkheid. Ze krijgen zelfs een dag echte Hollandse erwtensoep als ze dat lusten. Het huis is schoon. Laat de Peruanen maar komen!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Vogels voederen

Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...