zaterdag 2 april 2016

Zingen maakt gelukkig

‘Zingen maakt gelukkig’. Dat was de kop van een groot artikel in een NRC bijlage vlak voor Pasen. Eén komma zeven miljoen Nederlanders blijken lid te zijn van een koor. Daarmee zijn we het op één na ‘koordichtste’ land van Europa. Alleen in Oostenrijk hebben ze nóg meer koorzangers.
Sjonge, niet erg origineel dus, om in een koor te zingen. Maar dat maakt het niet minder leuk.
Ik ben op het moment geen lid van een vast koor, maar doe regelmatig mee aan projectkoren. Het leuke is, dat ik me altijd meteen thuis voel in zo’n groep. Meestal ken ik wel een deel van de mensen, maar een deel is ook altijd nieuw voor me. Je moet in zo’n koor even je plek vinden en met z’n allen zoeken naar het koorgeluid dat je maakt.

Het afgelopen kwartaal was het project ‘Absalom’. Met een koor van 22 zangers en zangeressen, een blazersensemble en vier solisten doen we drie keer een optreden. Het is een pittig programma met een paar echt moeilijke nummers. Het is de bedoeling om thuis alvast flink te studeren. Ik hou ervan hoe al tijdens een eerste repetitie sommige liederen vorm beginnen te krijgen en hoe de moeilijkste stukken van een geluidsbrij groeien naar een mooie uitvoering.
Tien zondagavonden en een hele zaterdag hadden we om te oefenen. Het was aan de krappe kant. De eerste keer dat we koor, solisten en blazers allemaal bij elkaar hadden, was zelfs pas vlak voor de eerste uitvoering op goede vrijdag. Bij een doorloop van het programma was er nog veel verwarring over wie wanneer waar moest staan of zitten en ik kon me niet voorstellen dat alles goed zou komen.

Maar dat gebeurde wel. In een grote kerk vol publiek ging het allemaal met een soort vanzelfsprekendheid die je pas krijgt als het allemaal voor echt is. ‘Zingen maakt gelukkig’. Het is waar. En luisteren naar vier solisten en een blazersensemble - op de momenten dat je zelf niet zingt - ook. Moet je nagaan wat een geluk daar in de Dominicuskerk in Nijmegen heerste op die goede vrijdag.

Gisteravond (1 april) was de tweede uitvoering, die nog beter ging dan de eerste en morgen mogen we nog een keer. Daarna is het project afgelopen. Maar als gelukzoeker ga ik zeker op zoek naar nieuwe projecten, want samen met al die 1,7 miljoen andere koorzangers, ben ik wel een beetje verslaafd aan zingen.



1 opmerking:

  1. Ik sluit me volledig bij je aan Hilly, en het was leuk om je een beetje te leren kennen en naast je te staan. Ik vrees met grote vreze het nu opdoemende 'zanggat' (een zwart gat, waar al het muzikale geluk in verdwijnt ;)) en hoop dat er gauw weer een nieuw project aan de horizon verschijnt!

    Heleen

    BeantwoordenVerwijderen

Papieren bomen en echte struiken

In de Volkskrant lees ik een reportage over iemand die ‘zijn’ boom gaat zoeken in een dorpje in het westen van Spanje. Het boompje is geplan...