Jong zenegroen en kleine manteltjes

hosta

kruipend zenegroen

Ieder voorjaar hou ik plantjes over. Veel vaste planten dijen uit; de pollen worden steeds groter en krijgen in het midden een dode plek. Dan deel ik ze en hou van één pol twee of meer kleinere planten over. Zo levert de rand vrouwenmantels langs het stapstenenpaadje steeds kleine manteltjes op om weg te geven. Bodembedekkers maken eindeloos nieuwe uitlopers die niet op elke plaats welkom zijn en ook die gaan in potjes voor wie ze wil hebben.
Vorig jaar kon ik veel van die jonkies kwijt aan een collega met een nieuwe tuin. Dit voorjaar stonden er al een paar weken minstens twintig potjes op de rand van het terras. Het was zaak om ze goed nat te houden, want we hadden zomerweer. Een dochter van de braam heeft vorige week een nieuwe eigenaar gevonden en vandaag is de helft van alle plantjes in een plastic kratje op weg gegaan naar een andere tuin. Voor de rest vind ik vast ook nog wel een liefhebber.
Mei is een van de mooiste maanden in de tuin. Behalve dat alles groen is en veel planten beginnen te bloeien, fladdert en fluit er van alles. Vanuit een goed verstopt nestkastje piepen jonge koolmezen de hele dag om eten en de ouders zijn inmiddels zo aan mijn aanwezigheid gewend dat ze twee meter van me af het kastje in en uit floepen.
De kleine pruimenboom is z’n speciebak ontgroeid en heeft – voor het eerst in de volle grond – uitbundig gebloeid. Nu zie ik de kleine, groene beginnetjes van wat straks pruimen worden. Voor de zekerheid krijgt ie elke dag water, want erg diep kunnen die wortels nog niet gaan. Verderop heeft de appelboom intussen ook z’n bloesem verloren en nu is de braam aan de beurt om te bloeien.

Salomonszegel

Tussen de stapstenen bloeit het kruipend zenegroen mooier dan ooit en in de voortuin hangen de witte klokbloemetjes van de plant met de prachtige naam salomonszegel. Bijna elke dag doe ik even een rondje tuin. En altijd zie ik dan van alles wat er moet gebeuren. Nooit is het klaar en soms word je daar weleens moe van. Maar toch hou ik van m’n tuin. Vooral in mei.