zaterdag 4 maart 2017
Stickertjes
In een rijtje kleine ergernissen uit het dagelijks leven van een blinde vrouw las ik dat de kleine stickertjes op elk afzonderlijk stuk fruit voor haar zo lastig waren. Ze vermoedde dat er vijftig jaar na haar overlijden in de kist honderden van die kleine stickertjes gevonden zouden worden, want ze had er in haar leven al heel wat per ongeluk opgegeten.
Ik kon me de ergernis goed voorstellen, al deel ik die als ziend persoon niet. Als ik in de schuur een appel meepak om in mijn tas te doen voor bij de lunch, peuter ik ter plekke het stickertje eraf en plak het op de flappen van een wijndoos die ik onderweg tegenkom. Gaandeweg wordt het een kunstwerk.
Toen ik vanmorgen bij de AH een zakje vulde met appels, zag ik ineens dat er op de stickertjes verschillende teksten stonden in een soort handschrift-letters. “Voor de liefste mama” las ik en even dacht ik dat iemand zich in de datum had vergist; deze appels zijn op moederdag echt niet fris meer! Maar op de volgende appel stond “Voor de Stoerste” en op weer een andere: “Beterschap”.
Ik vroeg me verbaasd af wat hier het idee achter is, maar bedacht toen dat het helemaal past bij de trend om op allerlei levensmiddelen tekstjes te zetten alsof ze direct tegen je praten. Theezakjes met op het labeltje diepzinnigheden zoals: “Als je iets tegen de wereld zou kunnen zeggen, wat zou dat zijn?” of “Heb je vandaag een complimentje gekregen?” Toastjes die je vragen: “Hoe was jouw dag?” Kip die beweert: “Ik ben de nieuwe AH kip, ik ben van een vitaler ras” (lekker vitaal, zo’n sprekende dooie kip)
Kort geleden kwam een collega zuchtend uit de kantine omdat er op de doos met bestelde lunchbroodjes met sierlijke letters geschreven stond: “Eet maar lekker op” Bij ons allemaal kwam onmiddellijk de associatie op met een peuterspeelzaal.
En dan nu deze labeltjes. Beterschap” op. Of “Voor m’n schatje” op je appel. Zouden er echt mensen zijn die daar blij van worden, die daardoor ineens besluiten om appels te kopen of die ervoor van merk of soort veranderen? Blijkbaar zijn er figuren in de levensmiddelenwereld overtuigd van de meerwaarde die al die kinderachtige teksten aan artikelen geven. Het zal wel, maar ik koop er geen appel méér om. Ik krijg eerder de neiging om gewoon appels bij de boer te gaan halen, zonder stickertje. En als ik ze aan iemand cadeau wil geven, bedenk ik er dan zelf wel een toepasselijke tekst bij.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Vogels voederen
Ik zit aan de keukentafel noten te kraken en ik denk aan de vogels. De kraaien en kauwtjes die net als ik in de herfst bij de plaatselijke n...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
“Maak er eens een wat mooiere opstelling van”, zegt dirigent W. De alten wat meer naar links ja, en de sopranen een beetje naar voren… Geh...
Ik heb er ook een hekel aan. Toch heeft het wel iets.
BeantwoordenVerwijderenZo herinner ik mij een lunchpauze in een bouwkeet. Dat was in Heerhugowaard, in een van de eerste nieuwbouwwijken. Een timmerman opende zijn trommeltje, argeloos. Naast een paar zorgvuldig belegde boterhammen een zakje gevuld met de partjes van een geschilde sinaasappel én een briefje met de tekst 'eet smakelijk, lieve schat!': De arme jongen was pas getrouwd! Dikke pret in de keet. Natuurlijk!