Als ik het tegen mensen over onze ‘studeerkamer’ heb, moet ik altijd denken aan het spel Cluedo. Dat speelt zich af in een groot huis met 10 verschillende vertrekken, waaronder een studeerkamer. De onze heet gewoon zo omdat daar een vaste computer staat waar regelmatig iemand aan zit te werken. Er is nog nooit een moord gepleegd, al ziet het er vaak uit alsof er een bom is ontploft.
Behalve een groot bureau met stapels boeken en papieren staan er in de studeerkamer twee grote boekenkasten en een heleboel dingen die nou eenmaal ergens moeten staan. Een naaimachine bijvoorbeeld en een grote mand met stofjes. Een strijkplank, een paar lijsten waar ooit schilderijen in zaten, een grote verzameling oude snoertjes, opladers, batterijen en meer van dat spul en een ladenkastje met hangmappen.
Op huishoudelijke dagen ga ik regelmatig even met de stofzuiger door deze ruimte, maar echt schoonmaken is er al lang niet van gekomen. Daar komt vandaag verandering in.
“De studeerkamer is echt een puinhoop,” zeg ik tegen H. als we de tafel afruimen na een relaxed zaterdagochtend-ontbijtje. Hij kijkt me een beetje verrast aan.
“Dat was ik nou juist van plan vandaag. Echt waar, ik had bedacht dat we dat daar wel eens konden gaan opruimen vandaag.”
We gaan meteen aan de slag. Stofzuiger in de aanslag, emmertje sop klaargezet. En terwijl H. een berg oude administratie wegwerkt, maak ik de stiekeme hoekjes leeg waar zich stof, spinrag en spinnenpoepjes hebben verzameld. Schoonmaken is niet mijn hobby, maar als je een ruimte zo ziet opknappen, wordt het bijna leuk. Onder het bureau ga ik vieze randjes en smoezelige hoeken te lijf en we gooien allerlei rommel weg die al jarenlang zinloos bewaard werd.
In een la vinden we een hele verzameling floppy’s. Weet iemand nog wat dat zijn? We komen boeken tegen met antieke computercursussen en gebruiksaanwijzingen van apparaten die al lang weggedaan zijn. Een vuilniszak vol onzin en een grote doos oud papier gaan de kamer uit. Om drie uur ’s middags kijken we tevreden rond. Er staat nog van alles midden in de kamer dat teruggezet moet worden (als de uitgesopte hoekjes goed droog zijn), maar alles is helemaal schoon en het is een stuk ruimer zo.
En nu hebben we er ook helemaal genoeg van. We gaan een eindje fietsen, want ongemerkt is het buiten lekker weer geworden. Opruimen doen we later wel, nu gaan we lekker naar buiten. Dat hebben we echt verdiend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Atelier
Eindelijk de knoop doorgehakt. Ik was het al langer van plan, maar nu heb ik de zolderkamer die vroeger de kamer van E. was, veranderd in ee...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
“Maak er eens een wat mooiere opstelling van”, zegt dirigent W. De alten wat meer naar links ja, en de sopranen een beetje naar voren… Geh...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten