Een blote kerstboom staat voor het raam te roepen dat ie nog lichtjes moet. En ballen. Maar ik heb even geen zin. De dikke laag sneeuw buiten bezorgt me een gevoel alsof ik op slot ga. In de wintermodus. Binnen zitten, stom spelletje op de i-pad spelen, tijdschrift doorbladeren. Niks.
De hele middag heb ik me ertegen verzet. Gestofzuigd, kamer opgeruimd, meubels op een andere plek gezet en tenslotte de (nep)boom neergezet. Maar toen ik even met een kop thee in een luie stoel ging zitten, was de knop om. Ik laat de lichtjes, de slingers en de kerstballen liggen tot morgen.
Geen zin.
Het is zondagnamiddag en ik hoef even helemaal niks meer. Alleen nog even een blogje schrijven, maar helaas, ook dat komt er niet van. Jammer dan.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Atelier
Eindelijk de knoop doorgehakt. Ik was het al langer van plan, maar nu heb ik de zolderkamer die vroeger de kamer van E. was, veranderd in ee...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
“Maak er eens een wat mooiere opstelling van”, zegt dirigent W. De alten wat meer naar links ja, en de sopranen een beetje naar voren… Geh...
Gelijk heb je, gewoon even niks mag, is zo nu en dan nodig!
BeantwoordenVerwijderen