De tuin is droog. Als in het nieuws sprake is van een sproeiverbod in het Oosten van Nederland, maak ik me zorgen. Het geldt niet voor particulieren, maar ik voel toch wat sproeischaamte als ik m’n tuin sproei met kostbaar, schoon leidingwater. Ik besluit dat ik een regenton wil.
Op vrijdag bestel ik een grote, groene regenton waar 320 liter water in kan. Ik weet al waar ie moet staan en zaterdagmorgen begin ik opgewekt de hoek naast de regenpijp vrij te maken. Een flinke klus, want behalve dat er planten weggehaald moeten worden, heeft een armdikke wortel van klimop de regenpijp helemaal omhelsd. Ik graaf hem uit en zaag een groot stuk van de wortel weg. Daarna schep ik zand terug en maak een stuk vlak waar straks de ton komt te staan.
Op dat moment stopt er een bestelauto voor ons huis en kijk, een vriendelijke bezorger komt een groot, vierkant pakket afleveren.
“Goeie timing,” zeg ik, “het is een regenton, en z’n plekje is net voor elkaar!” Hij zet het pakket voor me bij de voordeur.
H. kijkt goedkeurend naar het vlakke stukje zand en stelt voor om een paar tegels te halen als stevige ondergrond voor de ton. Hij slijpt ze meteen op maat en legt het vloertje. Ik zou het liefst meteen doorgaan met de aansluiting op de regenpijp, want er is regen voorspeld. Maar H. heeft het wel gezien voor vandaag.
Op zondagmorgen ligt de buitentafel vol gereedschap. We bestuderen de gebruiksaanwijzing. Ik teken af en H. zaagt een stuk van de regenpijp. Er moet een vulautomaat tussen, die het water naar de ton leidt tot die vol is. Tussen de regenpijp en de regenton komt een slangetje. Ik ga op zoek naar duct tape om het goed vast te maken.
Ineens hoor ik H. vloeken. En dan: “Hebben we een sterke magneet?”
Er is een bahco in de diepe ton gevallen. H. staat met een grashark in de ton te vissen, maar krijgt het ding niet te pakken. De koelkastmagneten zijn niet sterk genoeg om de bahco naar boven te hengelen. Een andere tactiek: H. wipt de bahco op met de punten van een verlengde heggeschaar, ik steek de grashark eronder. Samen hijsen we heel voorzichtig de boel omhoog. YES. Hebbes.
Dan zie ik dat de ton nog niet aan de muur bevestigd is en dat het slangetje naar de regenpijp makkelijk even losgetrokken had kunnen worden om de ton op z’n kant te leggen…
Daar staat ie nou.
De regen die al sinds afgelopen weekend voorspeld wordt, is nog steeds niet gevallen. Vanmiddag misschien? De lucht is donker, er staat een fris briesje. Buiten staat een kurkdroge regenton te wachten. Kom maar op met die regen!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Atelier
Eindelijk de knoop doorgehakt. Ik was het al langer van plan, maar nu heb ik de zolderkamer die vroeger de kamer van E. was, veranderd in ee...
-
Het is ongeveer 10 kilometer fietsen naar Sanguin en voor alle zekerheid doe ik een regenjas aan. Als ik er bijna ben, begint het zachtjes...
-
Er ligt een klein, hemelsblauw eitje in de tuin. Helemaal gaaf ligt het op een onbegroeid stukje grond. Mijn eerste opwelling is, het op e...
-
“Maak er eens een wat mooiere opstelling van”, zegt dirigent W. De alten wat meer naar links ja, en de sopranen een beetje naar voren… Geh...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten