Muziek in het Nederlands Openluchtmuseum

Thomas Dulfer, NJO muziekzomer 2019

We hebben kaartjes voor de opening van de NJO Muziekzomer in Arnhem. NJO staat voor Nederlands Jeugd Orkest; de muziekzomer duurt drie weken en tijdens die periode worden er zo’n 85 concerten gegeven door ensembles van jonge musici. Vanavond tijdens de opening gaan we wat voorproefjes beluisteren.

We kunnen vanaf 17.15 u. naar binnen in het Nederlands Openluchtmuseum. We staan in de rij onder een paraplu, want de regen waar we de hele week naar uitkeken, is vandaag dan eindelijk begonnen. Een enthousiaste oude man geeft iedereen toegangskaartjes in de vorm van blauwe stickers, die slecht blijken te plakken. De mijne dwarrelt na tien stappen al van m’n bloes af en ik plak hem op mijn tas. H. doet het ding op z’n voorhoofd, wat meteen veel aanspraak geeft.

We volgen de meute en blijken dan (binnen) in de rij te staan voor de hapjes en/of drankjes. Die rij gaat langzaam. Tot we een vriezer met ijsjes tegenkomen en besluiten dat we dát willen. Met elk een ijsje lopen we de wachtenden op een warme hap voorbij naar de kassa, waar een verbaasd meisje vraagt waar we die ijsjes vandaan hebben… Ze is net begonnen en moet even zoeken naar de ijsprijzen.

Buiten miezert het nog een klein beetje. Onder een afdak eten we ons ijsje en zien hoe er mensen met stoelen naar binnen lopen. Even later komen er andere mensen met die stoelen weer naar buiten. We horen ze overleggen. Het wordt te vol met stoelen zo. Ze zetten ze op een rijtje buiten onder het lange afdak. Weer een paar minuten later komen er nieuwe mensen aan, die de stoelen oppakken en meenemen naar binnen. En jawel, ze komen ook weer naar buiten. Likkend aan ons ijsje kijken we het aan.

Het komt allemaal van de regen. De officiële start was eigenlijk buiten gepland. Nu moet er een beetje geïmproviseerd worden. Het publiek is welwillend. Geduldig wachten we tot het geluid goed geregeld is en dan begint het eerste stukje concert. Thomas Dulfer is fagottist en doet ook cardiologie onderzoek. Hij combineert die dingen door muziek te spelen op basis van zijn eigen, versterkt weergegeven hartslag. Leuk, mooi, bijzonder.

Voor het tweede concert moeten we twintig minuten wachten en H. stelt voor om een rondje te doen met de historische tram, die voor de gelegenheid ’s avonds rijdt. Het publiek in de tram is grotendeels grijs, maar lawaaierig en de uitleg gaat grotendeels verloren. Het geeft niet. Er wacht weer een concert. Tango’s van piazolla. En daarna een koperkwintet. En een klein orkest-ensemble. De muziek is divers en verrassend.

De avond wordt afgerond door fagottist Thomas Dulfer, die nog steeds geïnspireerd door zijn hartslag deze keer een spannend en swingend ritmisch stuk speelt.  Om half negen is de muziek afgelopen. De regen ook. De NJO muziekzomer is begonnen. We gaan terug naar huis met een hoofd vol muziek.