Zullen we vanmiddag naar Nijmegen fietsen? Het is lekker fietsweer
en dan kan ik gelijk een geurtje gaan kopen.
Ik ben geen fanatiek parfumspuiter, maar af en toe denk
ik eraan om één van de twee flesjes die ik bezit te gebruiken. En zo raken ze
toch, na jaren, uiteindelijk een keer leeg. Ongeveer tegelijkertijd. Vandaar.
H. vindt het een prima idee en we fietsen op ons gemak
naar de stad. De fietsen zetten we ergens op slot en op deze mooie nazomerdag wandelen
we langs etalages en langs gezellig drukke terrasjes naar Douglas. Daar sta ik besluiteloos
voor een wand vol parfums. Een verkoopster
komt vragen of ze kan helpen. Ik vraag eerst om het mij bekende Eternity, maar
eigenlijk wil ik ook wel iets nieuws proberen. Opgewekt begint ze uit te zoeken
wat ik een fijne geur vind. “Ik begin altijd met eentje die in de aanbieding
is. Deze is nieuw. Ik ben net terug van drie weken vakantie en kijk, intussen
is deze in de collectie gekomen!”
Het eerste geurtje is me te zoet, het volgende te
citroenerig en zo komen we langzaam in de buurt van wat ik wél lekker vind
ruiken. H. doet mee met keurend ruiken van alle monstertjes. Tussendoor krijgen
we koffiebonen onder onze neus om te neutraliseren. “Het valt niet mee hè, om
zo een kadootje voor haar te vinden,” zegt de verkoopster tegen H. Ik moet een
beetje lachen en hij zegt prompt met een brede grijns: “Ze moet het zelf betalen hoor.” Ze laat
zich niet uit het veld slaan en na nog een paar pogingen vinden we een geur die
me aanstaat.
Intussen heeft ze ons verteld dat ze forensische psychologie studeert en bezig is met het zoeken van een stage. En dat valt niet mee Toevallig kan H. haar op dat gebied wel een aantal tips geven. En terwijl we al pratend naar de kassa lopen, besluit hij plotseling om tóch een kadootje voor me te kopen; een nieuw flesje Eternity. “Maar wel de goedkoopste hè,” zegt hij er meteen bij. Al te romantisch moet het natuurlijk niet worden. De verkoopster moet lachen. Ze zoekt passende monstertjes om extra mee te geven en bedankt hartelijk voor de tips.
Als we weer buiten lopen, bekennen we elkaar dat we
allebei een vooroordeel hadden over het meisje. Dat iemand bij de Douglas make-up
en parfummetjes verkoopt, wil helemaal niet zeggen dat ze oppervlakkig of dom
is. Forensische psychologie, we hadden het niet achter haar gezocht. Stom om
mensen meteen in een hokje te stoppen, daar zijn we maar weer even met onze
neus bovenop gedrukt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten